Regresing - psychotroniczne uwstecznianie

Regresing - Uwstecznianie 

Regresing czyli uwstecznianie, cofanie w rozwoju - powstał na bazie niedouczenia się rebirthingu przez jego twórcę Leszka Żądło. Z tym że regresing jest szkodliwy w porównaniu do rebirthingu, który służy oczyszczeniu i rozwojowi osobowości. Twórca regresingu w Polsce, zamiast wyszkolić się w terapiach regresywnych, wykorzystał  pogłębiony oddech i wprowadził regreserów w dziedziny manipulacji pacjentem oparte na sztuczkach psychotronicznych. Regresing jest stosowany bez jakichkolwiek badań, analiz, opinii pozytywnych i negatywnych itp. Regresing powinien być natychmiast zakazany, a twórca regresingu powinien wykonać na jego temat pełną diagnozę i konkretne badania, a także poddać się psychiatrycznej i psychoterapeutycznej superwizji.

Odpowiedzialności za regresing i jego szkodliwe skutki boi już nawet sam jego polski twórca. Dlatego nawet do urzędu patentowego nie zagląda, w obawie uznania za groźną sektę zajmującą się manipulacją na żywej ludzkiej psychice. Wyrok sądowy w sprawie zakazania regresingu Leszka Żądło - zdaniem wielu poszkodowanych osób - to największa potrzeba dla osób korzystających często z regresingu i dla tych już wmanipulowanych bo obecnie ich świadomość zakreowana jak narkotykiem (bo tak działa regresing a szczególnie jego skutki) nie pozwala samoczynnie powrócić do normalnego trybu życia. Byłaby to największa pomoc jaką można osiągnąć w dziedzinie pomocy poszkodowanym przez regresing i tym co dopiero będą poszkodowani, jeśli to oprawianie ludzkiej psychiki będzie dalej się panoszyć. 

Lista regreserów zawiera około 50 czynnych regreserów, chociaż wyszkolonych i działających pokątnie jest dużo więcej, wedle źródeł z tego środowiska, nawet około 200 sztuk. Pewna część innych regreserów działa otwarcie na swoją rękę, nieco modyfikując tę szkodliwą metodę. Jednak większość się opamiętała i odeszła od regresingu, zajęła się dobroczynnym i sprawdzonym rebirthingiem czy dobrze zbadanymi naukowo metodami regresji terapeutycznej. W internecie można znaleźć regreserów z podanym nr" licencji" kilkukrotnie wyższym od liczby regreserów na liście.

Prawdą jest to, że znamy osobiście kilkanaście osób stosujących regresing i prawdą jest, że deklaracje co do zachowania są zupełnie sprzeczne z postępowaniem. Podobnie z uczestnikami forów, którzy stawali w obronie regresingu, a sami dosłownie wulgarnie i chamsko pastwili się nad ludźmi poważnie praktykującymi wiele innych dobrych i pożytecznych metod terapeutycznych. 

Leszek Żądło pisze w artykule "Regresing a urojenia okołoregresingowe (czym nie jest regresing)" cytat:" 9. Regresing może być szkodliwy, o czym informowani są klienci oraz regreserzy od ponad 25 lat. Może być szkodliwy podobnie, jak wszystkie inne terapie regresywne. Dlatego zaleca się, by regresingu doświadczać w obecności wykwalifikowanego regresera." Tymczasem informacje o szkodliwości regresingu Leszek Żądło zamieścił dopiero pod wpływem wielu doniesień o szkodliwości jego wymysłu w postaci regresingu, tak około roku 2011. Wcześniej takie informacje przez ponad 20 lat nie były podawane. Na Wschodzie uważa się, że każda metoda powstała z nieuczciwego i nieumiejętnego wykorzystania metod dotychczas istniejących jest mniej lub bardziej szkodliwa w stosowaniu, dlatego używa się metod tradycyjnych, dobrze zweryfikowanych i unika wszelkich modyfikacji i pomieszań, takich jak regresing Leszka Żądło. 

Niektórzy regreserzy w Polsce wykonują sesje regresingowe nawet po podstawówce bez żadnego przygotowania psychologicznego, medycznego czy pedagogicznego. Wystarczy tylko zapłacić za kursy, odbyć szkolenia i stosować się do zaleceń autorytarnego przywódcy, w istocie autora kiepskiej i nieprzemyślanej metody, z pomocą której nie ma żadnej możliwości badania poprzednich wcieleń. Wszystko polega na sugestywnym, półhipnotycznym wmawianiu i bełkotliwej ideologii opartej na fałszywych przesłankach. Klienci nie są informowani o szkodliwości regresingu, ani o tym że wszelkie skojarzenia na temat poprzednich wcieleń są w tej metodzie jedynie wymysłem, urojeniem. Na cudownym portalu Leszka Żądło i jego pacjentki-kochanki Ewy Kałuskiej jeśli ktoś napisze o szkodliwości regresingu albo jak ktoś napisze coś dobrego o innej metodzie terapeutycznej - natychmiast posty są usuwane a konto piszącego zablokowane podobnie jest na forum designersites.pl/cudaducha. Na jednym i na drugim Leszek Żądło jest moderatorem i współwłaścicielem. Za to wszystkie podobne terapie i ruchy są bez przeszkód oczerniane i znieważane przez regreserów piszących pod swoimi ksywkami. (W połowie roku 2013 po licznych skargach poszkodowanych osób, Ewa Kałuska i Leszek Żądło, zamknęli forum, oficjalnie z powodu zmiany, reorganizacji swojego bełkotliwego serwisu i spraw sądowych przeciwko szkalowaniu na tym swoim forum regreserów). 

Rebirthing to sesje oddechowe uaktywniające pamięć narodzin i okresu prenatalnego. Świadome oddychanie energią, oczyszcza ciało fizyczne na poziomie komórkowym, uzdrawia, uwalnia od traumy narodzin. Metody głębokiego oddychania takie jak stosowane w rebirthingu nie gwarantują dotarcia do wspomnień z poprzednich wcieleń, o czym wiadomo także z każdego systemu profesjonalnej jogi. Niestety wśród regreserów nie ma osób, które przeszły na zadowalającym poziomie uwalnianie traumy okołoporodowej oraz prenatalnej. Wśród regreserów nie ma wysokiej jakości rebirtherów, co pokazuje, że regreserzy to niskiej jakości niedokształcone osoby, które nie są zdolne przejść przez terapię rebirthingową, znacznie lepiej już opracowaną, także naukowo i zweryfikowaną pozytywnie w nurcie metod szczegółowych psychoterapii transpersonalnej. Warto pamiętać, że dogłębne oczyszczanie traumy okołoporodowej i ciążowej, prenatalnej, może trwać wiele lat, jako psychoterapia długoterminowa, i nie odbywa się na komendę z wojskowym czy eSBeckim odliczaniem typu: "raz, dwa, trzy, traumę uwalniasz ty"! 

Regreserzy w znaczącej większości to osoby wykazujące infantylizm, silną skłonność do braku odpowiedzialności za siebie i chorobliwa wręcz skłonność do obwiniania siebie bądź innych, co w zasadzie mieści się już w grupie zaburzeń psychicznych o obrazie urojeniowym. W publikacjach Leszka Żądło pojawiają się treści wskazujące na patologiczną niechęć do wszelkiego autorytetu, wiedzy fachowej i profesjonalnej umiejętności, co pokazują jego wypowiedzi na temat idei Guru. Mistrz w jakimkolwiek fachu czy profesji jest zawsze mistrzem, wybitnym fachowcem i specjalistą. Słowo Guru zostało przyjęte w informatyce na określenie wybitnego specjalisty, bo taki jest sens pojęcia, także w odniesieniu do mistrzów jogi oddechowej czy mistrzów mistyki wschodniej. Niechęć do idei Guru, to niechęć, awersja do autorytetu, niechęć do profesjonalnej wiedzy i fachowych umiejętności w jakiejkolwiek dziedzinie. Guru jako archetyp Mędrca - Starca w psychoanalizie pokazuje silne konflikty z autorytetami w każdej dziedzinie, awersje do ludzi starszych, bardziej doświadczonych, awersje do Ojca. Razem mamy schorowaną poważnie osobowość nieuka niechętnego wszelkiemu kształceniu się w jakiejkolwiek dziedzinie, a już szczególnie w dziedzinie duchowości. Stąd po wynalazcy błędnej i szkodliwej metody odziedziczony w środowisku regreserów chorobliwy infantylizm i niechęć do podjęcia innych, jakościowo lepszych metod terapii i rozwoju osobistego. 

Jedna z osób poszkodowanych przez regresera Zbigniewa Ulatowskiego ze stajni Leszka Żądło pisze w internecie wyraziście, że regreser Zbigniew Ulatowski - prawa ręka Leszka Żądło - ma wykształcenie podstawowe z przyuczeniem do zawodu. Ukończony kurs pedagogiczny uprawnia go do opieki nad uczniami w jego zawodzie tj. malarz pokojowy. Zbigniew Ulatowski nie ma uprawnień do prowadzenia odpłatnych kursów masażu co potwierdzone jest dla sądu pisemnie przez osobę, na którą się powoływał i u której kończył kurs podstawowy, podobnie jest z jego kursem pedagogicznym. Pisma te są w Sądzie w Elblągu, gdzie Zbigniew Ulatowski skarżył demaskujących go internautów. Podobnie jest z jego rzekomym Reiki, osobnik używa tytułu mistrza reiki, ale nie występuje w rejestrze Stowarzyszenia Usui Reiki z siedzibą w Tokio, co oznacza, że jest zwyczajnym oszustem, acz takich w Polsce także jest całkiem sporo. 

W dziedzinie oczyszczania emocji czy rozwoju osobowości oraz uzdrawiania lepiej szukać pomocy u profesjonalnych rebirtherów czy chociażby w terapiach psychotronicznych jak metoda Evelyn Monahan. Afirmacji lepiej uczyć się od Sondry Ray czy Luisy Hay, które temat rozumieją i przepracowały na sobie, niźli od domorosłych mędrków, których życiorys jest niejasny, bo i nie ma się co chwalić przeszłością, jak w wypadku Leszka Żądło czy wielu innych regreserów. Niektórzy pytają nieśmiało, czy po wielu sesjach u kilku regreserów jako ruch terapeutyczny oferujemy jakieś antidotum dla licznych ofiar regresingu. Odpowiadamy, że nie oferujemy, chociażby z tego powodu, że nie zależy nam na przejmowaniu osób bardzo kiepskiej i szkodliwie nieprofesjonalnej, a popluwającej na nas konkurencji. Ktoś kto przez wiele lat słyszał tylko hipnotycznie kodowane popluwanie na wszystko to, czym się zajmujemy w ramach struktur Bractwa Himawanti, lepiej jak najpierw przez dłuższy czas skorzysta z innej profesjonalnej terapii, która wyleczy i zdehipnotyzuje jego schorzały i sfiksowany umysł. 

Generalnie, nie jest wskazane chodzenie na terapie do osób czy organizacji, do których nazbierało się dużo uprzedzeń. Lepiej chodzić na terapie do takich osób i organizacji, co do których Leszek Żądło i jego ziejąca jadem mafia cudaków z cudownego czy raczej cudacznego portalu nie zdążyła jeszcze wkodować chorobliwej nienawiści. Można zacząć od jakiejś z metod psychoterapii albo rozmowy z dobrym psychologiem, szczególnie w celu ustalenia rozmiarów spustoszenia w mózgu i emocjach. W wypadku osób długotrwale opętywanych przez żądłowych regreserów najlepszym wyjściem może być podjęcie silnej terapii dehipnotyzującej, czegoś w rodzaju deprogramingu dla ofiar niebezpiecznych sekt. Oczywiście, każda osoba po regresingu leszkowo-żądłowym, jeśli zdecyduje się trafić do któregoś z liderów Bractwa na terapię czy rozwój duchowy, może liczyć na fachowe wsparcie, doradztwo, także na wskazanie dobrych terapeutów, którzy nie są członkami Bractwa, ale są profesjonalistami w dziedzinie dehipnotyzawania i deprogramingu. Warto pamiętać, że deprograming osób hipnotycznie zainfekowanych nienawiścią nie jest wcale łatwym rodzajem terapeutycznego oddziaływania. 

Kiedy ktoś wypisuje takie "wspomnienia", że "Gdy byłem na zajęciach regresingu w Katowicach i dwie osoby na sali, związane ze mną karmicznie, przypomniały sobie jak podczas wojny w Wietnamie torturowały mnie, obrały ze skóry i upiekły jak prosiaka na ognisku", to znaczy, że powinien możliwie szybko udać się do psychiatry i leczyć z paranoicznych urojeń! Produkowanie na sesjach oddechowo-sugestopedycznych takich urojeń jest doskonale znanym zjawiskiem w duchowości wschodniej, w tym w różnych systemach klasycznej jogi czy tantry. Wikalpa oraz wiparyaya to dwa typy fantazyjnych i urojeniowych doznań jakie produkuje niski, prymitywny umysł i władcze ja, niskie lecz apodyktyczne ego. Praktykujący rozwój duchowy nie wchodzą w te fantasmagorie i rojenia na temat rzekomej wspólnoty karmicznej czy rzekomych dawnych wcieleń. Gdyby ktoś rzeczywiście w jakimś wcieleniu był kiedyś Wietnamczykiem miałby wyraziste wietnamskie rysy charakterystyczne twarzy i postaci, a jeśli nie ma, to ma urojenia i powinien udać się do Guru albo chociaż na psychoterapię, żeby się podleczyć. 

Buddyjska tradycja Mahayana, w tym japońskie Zen o takich produkcjach z "obieraniem ze skóry i pieczeniem jak prosiaka" mówią Makyo. Jest to stan demonicznych, negatywnych wyobrażeń, które wychodzą z nieczystego umysłu niczym "odlatujące czarne ptaki", o których wspomina poezja Zen. Jest to materiał, któremu w sesjach pogłębionego oddychania czy skupienia medytacyjnego pozwalamy wychodzić i odchodzić, ale nie wolno się w ten materiał ani zagłębiać, ani tym bardziej uważać go za wspomnienia realnych zdarzeń. Zdeformowane, wadliwie działające struktury mentalne i emocjonalne odpowiadają za produkowanie takich okropnych skojarzeń nie wartych uwagi, a co najwyżej odnotowania, że zaczęły wychodzić i drugiego momentu, gdy przestaną się już pojawiać. Mamy zatem obraz chorych umysłów regreserów i regresowanych osób, które swoją chorobę pogłębiają biorąc fantasmagorie i urojenia za rzeczywiste fakty z życiorysu poprzednich wcieleń. Makyo, a w sanskrycie Wikalpa i Wiparyaya to bardzo początkowe zjawiska, zatem osoby ich doświadczające nie są i nie mogą być na wysokich stopniach duchowego rozwoju. Regreserstwo to jedna wielka paranoja, obłąkana imaginacja chorych głów nie mających pojęcia o oczyszczaniu i uwznioślaniu ludzkiej świadomości. 

Wiele wypowiedzi osób ze środowiska regresingu to typowe urojenia i fantazje wskazujące na elementarny brak wiedzy o tym jak rozpoznawać dawne wcielenia ludzi z innych kultur. Jeśli jakiś oszołom regreserski wypisuje takie brednie, że "w Polsce inkarnowało się dużo istot, które wiele swoich wcieleń spędzało w klasztorach tybetańskich, z których wyniosły bardzo dużo różnych obciążeń. Jednym z nich jest karma "medytacji wymiany", to niech pokaże tych wiele istot posiadających wyraziste cechy osobników przynależących do narodu Tybetańskiego, bo jakoś wśród polskich buddystów, oprócz przyjezdnych Tybetańczyków rzeczywistych, bardzo rzadko zdarza się rodzony Polak czy Polka o wyglądzie osobnika tamtejszej karnacji. Można spotkać osoby czeszące się i ubierające na "Tybetańczyka", ale z tego zupełnie nic oprócz fascynacji duchowością i kulturą Tybetańską w tym wcieleniu nie wynika. 

Można powiedzieć, z rzetelnej wschodniej nauki o rozpoznawaniu cech przyniesionych z poprzednich wcieleń, że w Polsce praktycznie nie ma ludzi, którzy mieliby chociaż jedno tybetańskie wcielenie w przeszłości. Ilość chętnych na długoletnie odosobnienia w klasztorach buddyjskich w Polsce też jest raczej znikoma, zatem nie ma wielu osób, które spontanicznie tworzyłyby duże wspólnoty medytujących mnichów czy mniszek. Warto pamiętać, że inkarnacje mnichów buddyjskich zaczynają medytować około czwartego roku życia i już w takim młodym wieku przypominają im się związki z buddyzmem w ten sposób, że "ciągnie wilka do lasu, a mnicha do klasztoru". Ilość osób, które przeszły chociaż jeden raz typowo buddyjskie odosobnienie trwające trzy lata, trzy miesiące, trzy tygodnie i trzy dni jest w Polsce tak znikoma, że można odnieść wrażenie iż prawie nikt nie ma w Polsce skłonności do praktykowania buddyzmu tybetańskiego.

Ludzie, którzy w Polsce praktykują buddyzm na pewno nie są też obciążeni karmą "medytacji wymiany", bo w tym wcieleniu robią ją po raz pierwszy, zatem co najwyżej mogli się jej źle nauczyć, chociaż ufamy, że generalnie większość uczy się od dobrych nauczycieli, zatem co najwyżej odnotujemy rzadkie pojedyncze przypadki osób, które robią taką praktykę w niewłaściwy sposób lub znają ją jedynie z książki, zatem wcale się nie uczyły od Lamy czy Rimpocze i oszukują, że praktykują. Warto pamiętać, że kultura i religia Tybetańska jest bardzo hermetyczna, a pierwszy większy exodus Tybetańczyków poza ich własny kraj miał miejsce dopiero w drugiej połowie XX wieku, gdy Chiny zaanektowały Tybet, stąd brak śladów migracji Tybetańczyków do Polski, a co za tym idzie brak możliwości odrodzenia się takich istot/dusz na Ziemiach Polskich. 

Paranoiczne podejście do buddyjskiej "medytacji wymiany" wynika z głębokiej niewiedzy regreserów na temat procesów medytacyjnych, zdolności ludzi do przejmowania tak zwanych cudzych negatywności w postaci wspominanego syfu energetycznego oraz z niewiedzy na temat buddyjskich metod oczyszczania z takich zabrudzeń aury i psychiki. Naczynie energetyczne jakim jest ludzka istota ma skończone rozmiary i nie da się go przepełnić wielką ilością brudu energetycznego przejmowanego od innych. Częściej można spotkać osoby, które wskutek kontaktu z cudzymi zanieczyszczeniami, niejako w procesie wzajemnej indukcji pobudzają u siebie swoje niskie wibracje i skłonności, co wydaje się być wielkim zabrudzeniem, ale po kilku godzinach myślenia o czymś przyjemnym i spokojnym i tak ustaje. 

Znane są nam jako liderom oczyszczających energetycznych terapii zabrudzenia cudzymi negatywnościami, ale przeciętny buddysta poradzi sobie z nimi przy pomocy prostej mahamantry takiej jak "Om Mani Padme Hum Hrih", co najwyżej będąc zmuszonym do kilku godzin praktyki. Dla rzekomych mnichów od wielu wcieleń to byłaby sama przyjemność mieć ekstra powód do dłuższej praktyki "Klejnotu w Lotosie". Na więcej zabrudzenia nie pozwala pojemność naczynia aurycznego, a trzy sesje po 6 godzin ze wspomnianą mantrą i jej idealizacją (wizualizacją) to maksimum czasu praktyki jakie zdarzało się wspominać zaprzyjaźnionym buddystom, którzy musieli się oczyszczać po "medytacji wymiany". 

Regreserzy widać robią z igły widły, bo ewidentnie nie wiedzą o czym mówią, chociaż można założyć, że komuś trafił się jakiś bardziej pokręcony przypadek, albo przypadkowy uczestnik jednorazowej medytacji wymiany o dużej nadwrażliwości na energię, który już więcej na buddyjskie praktyki nie poszedł, bo miał jakieś złe sensacje i nie wie jak sobie z sensacjami i parestezjami pomedytacyjnymi prosto poradzić. Dłuższe praktykowanie mahamantry wraz z prawidłową wizualizacją "Om Mani Padme Hum Hrih" powoduje taką aktywację energetycznego systemu Wielkiego Klejnotu (Mani), że wzmagana jest praca systemu samooczyszczania jaźni (duszy) oraz energetycznej sieci i jaźni. Niewątpliwie taka mahamantra z wizualizacją oczyszcza i uwzniośla świadomość powodując rzeczywisty rozwój duchowy ludzkiej istoty, w odróżnieniu od regresingu, który memetycznie powoduje uwstecznienie i co za tym idzie skuteczny upadek duchowy, cofnięcie w rozwoju. 

Idiotyczne brednie wypisywane i wygadywane przez regreserów na temat Guru-Jogi pokazują, że są bandą nieuków i pomyleńców, którzy nie raczyli sobie przestudiować Gurugity - klasycznego traktatu na temat Guru-Jogi i bajdurzą swoje paranoiczne urojenia na temat ideału Guru (Mistrza, Eksperta, Fachowca) oraz na temat praktyk Guru Jogi. Niestety, Guru Joga pozwala nauczyć się szybko odróżniać oszustów, nawiedzonych czubów i pomyleńców od adeptów, dobrych nauczycieli i mistrzów duchowych. Zapewne byłoby przykre, gdyby regreserzy razem ze swoim liderem Leszkiem Żądło musieli zdiagnozować się w krainie obłąkańców i pomyleńców, oszustów i paranoików z urojeniami, a nie w krainie dobrych nauczycieli i fachowców od zajmowania się ludzką psychiką oraz rozwojem duchowym. 

Gurugita opisuje jasno cechy i kwalifikacje oraz umiejętności ośmiu klas istot, które mogą występować w szlachetnej i dobroczynnej roli Guru - Mistrza, Eksperta. Od dobrych instruktorów i nauczycieli oraz budzicieli, aż po mistrzów przewodników z cudownymi zdolnościami mamy osiem poziomów wtajemniczenia Guru (Koło Dharmy). Odpowiednio, ich przeciwieństwa, to coraz bardziej pomyleni i obłąkani oszuści pozujący na terapeutów i mistrzów, którymi jednak nie są. Leszek Żądło z jego ekipą to kiepska zgraja oszustów na poletku rozwoju duchowego, tak zwanych mrocznych psychików, na szczęście niskich, początkowych trzech szczebli. Bywają znacznie gorsze kreatury na tym świecie, co się na specjalistów od rozwoju wewnętrznego kreują nie mając w temacie zielonego pojęcia, szerząc błędne instrukcje i pomylone nauki oraz uprawiając ściemniactwo (pogrążają dusze w mroku) zamiast budzicielstwa (doprowadzanie do przebudzenia). 

Niezależnie z badań naukowych nad psychoterapią i jej systemami wychodzi ciekawa zależność, że skuteczność terapii związana jest w prost z jakością osobowości terapeuty, psychoterapeuty. Pokazuje to jak niskiej jakości lider regresingu tworzy wokół siebie krąg regreserów o niskiej jakości. Z tymi samymi kwestiami borykało się przez jakiś czas środowisko rebirtherów, aż powstała szkoła kształcąca rebirtherów wysokiej jakości od której odpadli ci, którzy nie poddawali się superwizji i konieczności przepracowania dyskwalifikujących ich problemów natury psychicznej czy charakterologicznej. Ten sam problem występuje w szkoleniu instruktorów jogi, szczególnie medytacyjnej, stąd nie jest nam w Bractwie obcy, wiemy, że wyszkolenie dobrych liderów wysokiej jakości nie jest sprawą łatwą, ale często trwa wiele lat, podczas gry osoby unikające doskonalenia naturalnie muszą odpaść z kadry. 

Bierny kurs liderski na terapeutę, bez doskonalenia kandydatów i weryfikowania ich umiejętności oraz jakości nie pozwoli na wyszkolenie na profesjonalnym poziomie. I nie jest to sprawa machania wahadłem czy różdżką nad kompetencjami i stanem badanego tylko głęboki i wszechstronny, wieloletni proces superwizji oraz wymaganego szlifowania umiejętności, także personalnych w relacjach międzyludzkich. Na regresingowe 3, 2, 1, 0, start można razem rozpocząć bieg, ale nie da się zostać terapeutą, instruktorem jogi ani regreserem, a co więcej, nie da się nawet pierdnąć, za wyjątkiem wcześniejszego zgromadzenia potrzebnych do tego gazów w rurze wylotowej. W taki sposób udaje się hipnoza, ale wtedy człowiek jest marnym zombie, klonem Leszka Żądło, a nie przebudzonym duchowo człowiekiem, co wyraźnie widać z absurdalnych treści i wydarzeń na regresingowym cudacznym portalu.

Z czasem opublikujemy założenia terapeutyczne dla osób pomylonych, zmanipulowanych i pokrzywdzonych regresingiem. 

Linki: 

Łagodna krytyka regresingu i otoczenia Leszka Żądło: 

http://mareczek28.blog.onet.pl/2007/04/22/regresing-kregi-ezoteryczne-korzystac-czy-nie/

Artykuł analityczny o oczernianiu Bractwa i pomyleniu umysłowym Leszka Żądło oraz regreserów: 

http://www.himavanti.org/pl/c/inne/regresing-dlaczego-leszek-zadlo-i-regreserzy-oczerniaja-mohandzi-i-bractwo-himawanti 

Trochę informacji krytycznych w artykule o pseudo reiki uprawianym przez wspólników Leszka Żądło: 

http://ezoteryka77.wordpress.com/2012/05/22/usui-reiki-moc-bialego-swiatla-a-plaga-zachodniego-reiki-i-jego-nawiedzonych-pomylencow/

O szkodliwości regresingu i przekrętach regreserów można też poczytać na forum.gazeta.pl w wątkach o regresingu i Leszku Żądło.