Afganistan - Starożytny Kraj Arjów

Starożytny Afganistan - Praojczyzna Arjów (Aryan) 

Afganistan jest krajem wyżynno-górskim, położonym na przeciętnej wysokości 900 do 1200 metrów n.p.m. Wyżyna ta ma skłony w kierunkach południowo-zachodnim i północnym. Niejako kościec tej wyżyny stanowią wysokie góry, będące przedłużeniem kompleksu najwyższych gór świata - Himalajów, Karakorum, Kunlun, Pamiru i wschodniego Hindukuszu. Góry te rozciągają się wachlarzowato od Pamiru w kierunkach: zachodnim, południowo-zachodnim i południowym. Od najdalszych krańców wschodnich kraju aż prawie po zachodnie granice ciągną się liczne łańcuchy gór Hindukuszu i Paropamis. Wysokie góry, wyżyny z licznymi dolinami i niedostępnymi wąwozami tworzą praktycznie nie do zdobycia naturalne fortyfikacje w wypadku działań wojennych, o czym miała się przekonać w najnowszej historii kraju armia sowiecka, która po 10-letniej wojnie musiała się wycofać, a potem przekonuje się armia amerykańska podobnie długo i beznadziejnie usiłująca zapanować nad Afganistanem, kolebka dawnej cywilizacji Ariów (Aryan). 

Afganistan (dari افغانستان, trl. Afghānestān, trb. Afghanestan; paszto افغانستان, trl. Afghānistān, trb. Afghanistan) – to śródlądowe państwo położone w Azji Środkowej. Pradawna północno-zachodnia cześć Wielkiej Indii, Mahabharatam, włącznie z dzisiejszym, oderwanym od Indii Pakistanem. Państwo położone na pograniczu dwóch wielkich kultur i cywilizacji, Persji oraz Indii. Indyjski astronom z VI wieku, Varahamihira, w swojej pracy "Brhat Samhita" (11.61; 16.38), określa Afganów słowem Avagan, tak owo terytorium było w starożytności nazywane. Avagan oznacza miejsce zstąpienia, miejsce prapoczątku, miejsce otrzymania wiedzy oraz inteligencji, co wskazuje na kolebkę dawnych Arjów. Starożytni Grecy nazywali te tereny "Aryana" (arjanem, arjaną) od awestyjskiego Aryanam Vaeja lub "Aryavarta" – "kraj Ariów" w sanskrycie (Airan, Iran). Określenie 'Ariana Afghânistân' jest wciąż popularne wśród perskojęzycznych mieszkańców Afganistanu. Nazwą 'Chorasan' określano Afganistan jako część Wielkiego Chorasanu, co w zapisie pahlawi znaczy "Wschodni Kraj", znaczy na wschód od Persji. Termin Aryjczycy pochodzi z sanskrytu od słowa arya i oznacza szlachetny. 

Wróżki - jako gatunek istot eterycznych

Wróżki - gatunek eterycznych istot z niższego świata podziemi

Błękitna wróżka we współczesnej sztuce

Wróżenie - inaczej wróżbiarstwo, dywinacja, wieszczenie, przepowiadanie – to zespół czynności związanych z przepowiadaniem przyszłości z pomocą specjalnych przedmiotów i technik, a według niektórych interpretacji, także sił nadnaturalnych. W środowisku marksistowskim i inkwizycyjnym wróżenie uznawane jest za pseudonaukę. Istnieją miliony dowodów na skuteczność wróżenia w bezpośredni sposób potwierdzający skuteczność wróżenia dokonywanego przez utalentowanych wróżbitów posiadających ku temu charyzmatyczny dar. Nie jest jednak znany żaden fizjologiczny ani przyrodniczy materialistyczny mechanizm odkrywania przyszłości, losu czy przeznaczenia. Liczne badania etnograficzne różnych kultur wykazały, że wróżby są równie popularne jak wiara w bóstwa. Większość przepowiedni odnosi się do szczęścia w miłości, majątku lub posiadania dzieci, czyli do tego co najbardziej interesuje większość ludzkości. Nieliczni zajmują się dywinacją pochodzącą od anielskich bóstw tyczącą moralności publicznej, losów narodu czy cywilizacji oraz objawiania woli bożej, woli niebios. Niektóre techniki dywinacyjne mają wiele wspólnego z testami projekcyjnymi, jakie obecnie stosuje się naukowo we współczesnej psychologii, stąd wiemy, że znaczna część wróżenia to odczytywanie skłonności, schematów i potrzeb ludzkich zapisanych w podświadomości człowieka. 

Dobrzy wróżbiarze są zarazem dobrymi psychologami praktycznymi i umieją odgadywać, czego od nich oczekują klienci, „przepowiadając” im taką przyszłość, której się klienci podświadomie obawiają, lub odwrotnie – mówiąc im to, co chcą usłyszeć. Prawdziwi wróżbici, prawdziwe wróżki potrzebują realnego kontaktu słuchowego i wzrokowego z klientem czasu na przygotowanie aby móc odczytać (zeskanować) szukającego porady oraz opracować przepowiednię. Wróżka musi obejrzeć twarz i dłonie, czasem stopy, posłuchać twojego głosu, a samo porządne czytanie znaków z twarzy czy dłoni może zająć kilka godzin. Wejrzenie w duszę, w jaźń - tradycyjnie przeprowadzane jest poprzez intensywne wpatrywanie w oczy. Oprócz tego wróżki używają kryształowych kul, czasem pomocniczo kart dywinacyjnych oraz innych gadżetów do odczytywania losów i badania przeznaczenia. Astrologia dywinacyjna jest także istotną pomocą naukową wróżki, podobnie jak dar jasnowidzenia czy jasnosłyszenia. 

Telewizyjni hochsztaplerzy pracujący jako rzekome wróżki, którzy nawet nie widzą twojej twarzy ani nie oglądają twoich dłoni, a doradzają ad hoc, od ręki w kilku zdaniach, to zwykle kiepscy pocieszyciele strapionych, którzy lepiej żeby pracowali pod szyldem telefonu zaufania, a nie oszukiwali, że mają coś wspólnego z wróżbiarstwem. Jak ktoś dzwonił do telewizyjnej hochsztaplerki i przez telefon albo skype'a uzyskiwał rzekomo poradę, to został oszukany ogólnikami nie mającymi nic wspólnego z rzeczywistym wróżeniem. Wróżka jak lekarz musi ciebie dokładnie obejrzeć, powąchać, zajrzeć w oczy, dotknąć twojej ręki, obejrzeć linie na dłoniach, wróżka musi mieć sporo czasu, często kilka godzin, żeby ciebie poczuć i wgłębić się w Twoje wibracje, wczuć w Twoją podświadomość. Wiedząc to, pogonisz miotłą wszystkich oszustów i wszystkie telewizyjne oraz eSeMeSowe hochsztaplerki, co rozkładają tarota i w pięć minut chcą ci poradzić, byle zarobić kasiorę. Sztuki wróżebne nie praktykuje się dla pozyskania dużej liczby klientów, ponieważ porządnie wykona praca wróżki wymaga sporo czasu i zachodu, aby uzyskać przykładowo sny prorocze na Twój temat, zrobić porządną prognozę astrologiczną czy wywołać trans jasnowidczy. Wróżka to w metafizyce i ezoteryce rodzaj eterycznego ducha z którym osoba wróżąca jest zaprzyjaźniona lub który zawładnął osobą wnikając w osobę wróżącą, co nazywamy opętaniem. Jeśli ktoś bardziej niż poważnej przepowiedni szuka pocieszenia, lepiej iść do psychologa czy psychoterapuety o dobrej renomie. 

Nowa tajna rosyjska broń wojskowa

Nowa tajna rosyjska broń i uzbrojenie 

Siły powietrzne Rosji sa o wiele lepsze od amerykańskich – przyznają to sami amerykanie. Najnowsza generacja MIG-31MB potrafi związać naraz 7 obiektów i kontrolować 20, i potrafi strącić AWACS. Rodzina samolotów Suchoj SU -35 jest nie do zestrzelenia. Potrafi skręcić gwałtownie przed rakieta tuz przed uderzeniem – zmienna nastawa silnika odrzutowego – amerykanie tego nie mają i długo mieć nie będą. Rakiety, systemy S-400 przeciwlotniczy i przeciwrakietowy jest nie do przeskoczenia dla USA – Amerykanie nic nie mogą zrobić jakimkolwiek atakiem, a ich tarcza antyrakietowa nie chroni przed ewentualnym rosyjskim atakiem... 

Helikopter Kamow Ka-50

Rosyjski arsenał wojenny to nie tylko imponująca paleta pocisków balistycznych do przenoszenia głowic nuklearnych. W ostatnich kilkunastu latach Moskwa notuje skokowe przyrosty w wydatkach na zbrojenia. Dość powiedzieć, że w ciągu pierwszej dekady XXI wieku nakłady na tym polu się podwoiły. Wraz ze zwiększeniem strumienia gotówki pojawił się sprzęt, który coraz częściej nie ustępuje zachodnim odpowiednikom. Niektóre z nowych nabytków już zdążyły udowodnić swoją wartość na polu bitwy. 

Mimo kryzysu na światowych rynkach finansowych, Moskwa ani myśli zwalniać tempa i chce utrzymać dynamiczny wzrost wydatków na wojsko w kolejnych latach. Planowane są także projekty zbrojeniowe najnowszych generacji.  Iskandery są poważnym typem broni. To skuteczna broń konwencjonalna o dużym zasięgu, a do tego mobilna. Może też przenosić broń nuklearną. To istotny czynnik strategiczny. Ale nie warto dyskutować o ich dyslokacji właśnie ze względu na ich mobilność. Nie ma wielkiego znaczenia, gdzie są w danym momencie, gdyż dolecą do celu bardzo szybko. 

Słowiański język staropolski - mowa przodków

Język staropolski w słowiańskiej rodzinie mowy przodków 

Język staropolski – etap rozwoju języka polskiego w tzw. dobie staropolskiej, którą umownie wyznacza się między rokiem 1136 a przełomem XV i XVI wieku. W początkach doby staropolskiej pojawiły się pierwsze różnice między poszczególnymi językami zachodniosłowiańskimi, zwłaszcza między grupami: czesko-słowacką a lechicką (język polski, język kaszubski, języki pomorskie, język połabski). Język polski wywodzi się z lechickiej grupy języków zachodniosłowiańskich. Językiem polskim na świecie posługuje się około 40-44 miliony osób, mimo, że na świecie żyje od 40 do 60 milionów osób, uważanych za Polaków lub posiadających polskie pochodzenie. Język polski jest drugim po rosyjskim najpopularniejszym językiem słowiańskim, szóstym językiem w Unii Europejskiej i zajmuje wśród liczebności użytkowników około 25-te miejsce na świecie. 

Języki słowiańskie

Język polski zalicza się do rodziny języków słowiańskich i, podobnie jak pokrewne mu języki, jest fleksyjny, nie ma także ustabilizowanego szyku zdania jak jest to w języku angielskim. W ramach wielkiej rodziny praindoeuropejskiej wywodzącej się z kultury sanskryckiej, aryjsko-wedyjskiej, jest on w początku XXI wieku językiem ojczystym dla około 50 mln osób, z natywną znajomością języka u około 40-44 milionów ludzi. Wszystkie języki słowiańskie wyewoluowały ze wspólnego języka, zwanego prasłowiańskim. 

Początki kształtowania się języka polskiego datuje się na wiek VIII-X, chociaż wiele wskazuje na to, że mogły być znacznie wcześniejsze. Od tamtego czasu polszczyzna uległa tak daleko idącym przeobrażeniom, że teksty średniowieczne czytamy dziś z nie lada wysiłkiem. Podstawowe dialekty języka polskiego to: śląski, wielkopolski, małopolski i mazowiecki. Na szczególna uwagę zasługuje język kaszubski, którym posługuje się na co dzień z początkiem XXI wieku ponad 50.000 Kaszubów, zamieszkujących Pomorze Gdańskie i wschodnia część Pomorza Zachodniego. Gramatyka i interpunkcja polska mają ogromna liczbę reguł i dwa razy tyle wyjątków od nich, dlatego uważa się, że język polski jest jednym z najtrudniejszych języków świata. 

Jezus Chrystus w Indii i Tybecie

Prawda o wędrówkach Jezusa Chrystusa (hebr. Jehoszua) po Indiach, Birmie i Tybecie jest znana od dawna, ale bezpodstawnie odrzucana przez kościelną "naukę" i jego teologów. Szkoda, bo takie podróże były wtedy nie tylko możliwe, ale bezpieczniejsze niż dzisiaj. A są także liczne powody, dla których ten temat ciągle powraca. Pierwszego pretekstu dostarcza Nowy Testament. Kanoniczni ewangeliści ani słowem nie wspominają, co młody Jezus Chrystus robił pomiędzy 12 a 30 rokiem życia. Natomiast według bardzo licznych źródeł Wschodu młody Jezus Chrystus przyłączył się do karawany kupieckiej i udał w okolice rzeki Indus. Pamiętajmy, że pierwszą wycieczkę miał jako niemowlę z którym rodzice uciekli z Palestyny do Egiptu. Czasy, w których żył Jezus Chrystus, to okres największego rozwoju buddyzmu w Indiach i ożywionej działalności misyjnej, w tym szerzenia buddyzmu w Grecji i Palestynie. Niektórzy badacze dopatrują się w programach ówczesnych sekt żydowskich (m.in. u esseńczyków) inspiracji buddyzmem. 

Jezus Chrystus Medytuje w Lasach Indii

Zastanawiające też jest, że wśród mieszkańców odległych rejonów Azji od niepamiętnych czasów krążyły opowieści o wędrówkach i czynach Jezusa Chrystusa, nawet o jego wycieczkach do Japonii. Kościół katolicki zawsze "wkładał je między bajki", jednak nie można w nieskończoność negować faktów popartych solidnym materiałem faktograficznym. Dopiero od XIX wieku podróżnicy odwiedzający północne Indie i Tybet zaczęli natykać się na naukowe, w tym archeologiczne dowody, a prawdziwi naukowcy zaczęli badać poważnie szereg zastanawiających cech plemion Azji Centralnej. Pierwsze informacje pochodziły od rosyjskiego dziennikarza i podróżnika Nikołaja Notowicza, który w 1894 roku wydał książkę pt. "La Vie onnue de Jésus-Christ" (Nieznane życie Jezusa Chrystusa). Zdaje tam relację ze swojej podróży po Ladakh i Kaszmirze, w trakcie której w buddyjskiej gompie (klasztorze) w Hemis mnisi zapoznali go ze starożytnymi zwojami opisującymi życie i dokonania bodhisattwy Issa - jak się tam wymawia imię Jehoszua spolszczone jako Jezus (Jesus). Mnisi od zawsze utożsamiali Issa z Jezusem Chrystusem i uznawali za jednego z bodhisatwów. Co ciekawe, historia przedstawiona w buddyjskim "Żywocie Issa" jest bardzo podobna do tej, którą znamy z lekcji religii. Jest tam mowa o niewoli egipskiej narodu Izraelitów, o wyprowadzeniu ich przez Mossę (Mojżesza) i o narodzeniu się dziecięcia w ubogiej rodzinie, którego ustami przemawia sam Bóg. 

W tej historii Issa w wieku 13 lat opuszcza dom i przyłącza się do karawany wędrującej na Wschód, aby tam studiować nauki wielkich buddów i boddhisattwów. Po roku wędrówki przybywa do krainy Sindh w dorzeczu Indusu. Potem wędruje do świętych miast hinduizmu, aby studiować Wedy. Wkrótce popada w konflikt z braminami, ponieważ naucza również niższe kasty, co było zabronione. Kapłani i wojownicy chcieli go zgładzić, ale ostrzeżony w porę ucieka do Tybetu. Tam przez szereg lat studiuje nauki buddyjskie, po czym nauczając wędruje na zachód. W wieku 20 lat wraca do Palestyny. Historię tę mieli zawieźć do Indii żydowscy kupcy, którzy byli świadkami ukrzyżowania. "Żywot Issa" spisano w języku pali, starożytnym języku buddystów, a potem przetłumaczono na język tybetański. Oryginalne zwoje znajdowały się w klasztorze w Lhasie, a ich tybetańskie tłumaczenie znajduje się w klasztornej bibliotece w Hemis. 

Manipulacja perswazja wymuszanie

Manipulacja - perswazja - szantaż - wymuszanie - wywieranie wpływu 

Manipulacja od łacińskiego manipulatio – manewr, fortel, podstęp – w psychologii oraz socjologii to celowo inspirowana interakcja społeczna mająca na celu oszukanie osoby lub grupy ludzi, a nawet całego społeczeństwa aby skłonić je do działania sprzecznego z ich dobrem, z ich interesem lub wyborem. Zazwyczaj osoba lub grupa ludzi poddana manipulacji nie jest świadoma środków, przy użyciu których wywierany jest wpływ. Autor manipulacji dąży zwykle do osiągnięcia korzyści osobistych, ekonomicznych, religijnych lub politycznych kosztem poddawanych niej osób. 

Ogólnie, manipulacja jest formą zamierzonego i intencjonalnego wywierania wpływu na osobę lub grupę w taki sposób, by nieświadomie i z własnej woli realizowała działania zaspokajające potrzeby (realizowała cele) manipulatora. Manipulować można treścią i sposobem przekazywania informacji. Z punktu widzenia etyki manipulacja bywa postrzegana jako zachowanie niemoralne, a bywa, że przestępcze. Mimo tego jest często używana w interpersonalnych kontaktach handlowych i negocjacjach oraz przy nawracaniu do wiary chrześcijańskiej. Manipulacja jest podstępnym wprowadzeniem w błąd opinii publicznej lub jakiejś docelowej grupy, a w warunkach wojennych to podstęp wprowadzający w błąd. 

W życiu często spotykamy się z różnego rodzaju manipulacjami – trafnie opisuje to Jean Rigaux mówiąc, że istnieją trzy rodzaje kłamstwa: przepowiadanie pogody, statystyka i komunikat dyplomatyczny. Odpowiednie podanie danych statystycznych jest częstym przykładem manipulacji. Zdanie "W kraju X produkcja traktorów wzrosła o 100%" może oznaczać zarówno fakt wzrostu produkcji z 500 do 1000 traktorów, jak i z 5 do 10. Każdy przypadek należy analizować oddzielnie, w razie potrzeby odwołując się do różnych dziedzin wiedzy. Aby sprawdzić czy nagłówek w gazecie: "Odsetek nastoletnich palaczy ciągle wzrasta z 15% do 17% w 2005 roku" jest prawdą, należy sprawdzić tendencje wzrostową ciągu danych, sięgając do lat poprzednich, następnie przeanalizować je np. używając wykresów kontroli Waltera A. Shewharta. Bez odpowiedniej analizy danych nie rozróżnimy danych kluczowych od szumu – w danym przypadku wzrost palaczy z 15% do 17% może być jedynie nieznaczącym statystycznie szumem, szczególnie jak przez kilka lat poprzednich liczba nastoletnich palaczy malała o jeden procent rocznie. 

Demokracja chrześcijańska nam panuje

Demokracja parlamentarna znana także jest pod nazwą demokracja chrześcijańska, chadecja, w swym prawym skrzydle znana jako konserwatyzm, a w swym lewym skrzydle zwana liberalizmem. Znani ludzie w swoich wypowiedziach zdefiniowali, rozważyli, ocenili, podsumowali demokrację, tutaj głównie panującą w Europie i Ameryce demokrację chrześcijańską w jej głównych nurtach... 

"Demokracja: mówisz, co chcesz, robisz, co ci każą." --- Geoffrey Berry

"Demokracjom jeszcze trudniej uwolnić się od hipokryzji niż dyktaturom od cynizmu." --- Georges Bernanos

"Demokracja zastępuje mianowanie zepsutej mniejszości wyborem dokonanym przez niekompetentną większość." --- George Bernard Shaw

"Demokracja to rządy brutali, temperowane przez dziennikarzy." --- Ralph Waldo Emerson

"Demokracja to kult szakali wyznawany przez osły." --- Henry Louis Mencken 

"Demokracja jest sztuka przeszkadzania zwykłym ludziom w zajmowaniu się tym, co ich rzeczywiście dotyczy, a jednocześnie zmuszania ich do decydowania o tym, o czym nie chcą w ogóle słyszeć". --- Platon

"Stwierdzono, że demokracja jest najgorszą formą rządu, jeśli nie liczyć wszystkich innych form, których próbowano od czasu do czasu." --- Winston Churchill

"Alternatywą dla demokracji jest Republika. Stany Zjednoczone nigdy nie były państwem demokratycznym. Demokracja to rządy ludu. Republika zaś to rządy prawa. W celu ochrony wolności i własności każdego człowieka, ojcowie założyciele wybrali to drugie." --- Ron Paul

"Demokracja jest najbardziej zawoalowaną formą tyranii." --- Andrzej Majewski

"Demokracja – ustrojowy bazar." --- Platon 

"Demokracja jest państwem partyjnym." --- Kelsen 

"Zachód – demokratyczna zgnilizna, która ładnie pachnie, uperfumowany trup." --- Emil M.Cioran

"W demokracji, idea polityczna, która nie prowadzi do katastrofy, nigdy nie jest popularna."--- N.G. Davila

"Demokracja jest przedsięwzięciem, które gwarantuje, że otrzymujemy nie lepsze rządy niż te, na które zasługujemy." --- George Bernard Shaw

"Demokracja jest zdobywaniem wolności dla siebie kosztem wolności innych, podstawianiem jednej normy przymusowej, na miejsce drugiej." --- Edward Abramowski

"Współczesna demokracja to orgia zdrajców." --- Fernando Pessoa

"Trzeba zastąpić  anarchię demokracji liberalnej, ładem demokracji kierowanej." --- Jerzy Turowicz

"Demokracja nie powinna iść tak daleko, żeby w rodzinie większością głosów decydować, kto jest ojcem." --- Willy Brandt

"Demokracja nie rządzi światem. Lepiej, żeby to dotarło do twojej głowy. Światem rządzi przemoc. Ale chyba lepiej okryć to milczeniem." --- Bob Dylan

"Demokracja jest niewątpliwie despotyzmem." --- Kant