Ropa naftowa jako broń polityczna

Cena ropy naftowej spada do końca 2014 roku 

W połowie lipca 2014 roku na światowych rynkach rozpoczął się gwałtowny spadek cen ropy naftowej. „Czarne złoto” marki Brent z Morza Północnego staniało o 22%. 12 października 2014 po raz pierwszy od 4 lat futures na tę ropę z dostawą w listopadzie spadło poniżej 88 dolarów za baryłkę. Do polityki obniżki cen dołączył się także Iran, z którego Unia Europejska częściowo zniosła sankcje naftowe. W ślad za Arabią Saudyjską Iran obniżył cenę ropy dla odbiorców z Azji. Jak tłumaczy się tą obniżkę: wolą niektórych producentów ropy naftowej, czy obiektywnymi przyczynami ekonomicznymi? Politolog-orientalista Władimir Sażyn zaznacza: "W ciągu ostatnich tygodni ceny ropy spadły tak gwałtownie, że spowodowało to na globalnym polu informacyjnym potężną falę dyskusji, obliczeń analitycznych, założeń i prognoz. Wymieniane są najróżniejsze przyczyny tego zjawiska, zarówno obiektywne - niezależne od woli konkretnych producentów i konsumentów ropy naftowej, jak i subiektywne - aż do światowej zmowy." 

W 2014 roku spadała cena ropy naftowej

Wśród obiektywnych przyczyn ekonomiści wymieniają przede wszystkim nadwyżkę ropy naftowej gromadzonej na światowym rynku. Tę sytuację tłumaczą nadmiarem popytu wobec zapotrzebowania, co było wynikiem wzajemnego oddziaływania kilku czynników. Po pierwsze, wzrostem wydobycia ropy. Po drugie, spowolnieniem wzrostu gospodarczego na świecie. Tak więc dzięki łupkowej rewolucji wydobycie ropy naftowej w Stanach Zjednoczonych wzrosło w ciągu trzech lat o 47% - z 5,7 do 8,4 miliona baryłek dziennie. OPEC również zaczęła produkować więcej ropy wychodząc poza ramy limitów, które sama sobie ustanowiła, o prawie 1 milion baryłek dziennie. Na światowe rynki ropy wracają wydobywające ropę Iran, Irak, Libia. W tym samym czasie na świecie spada popyt na „czarne złoto”. Przykładowo Chiny, które hamują swój szybki rozwój gospodarczy, potrzebują już mniej zasobów energetycznych. Chociaż od czasu do czasu Pekin zwiększa zakupy uzupełniając swoje zapasy strategiczne. 

W gospodarce globalnej sytuacja, sądząc po stale spadających prognozach Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW), również nie jest najlepsza. U.S. Energy Information Administration (EIA) obniżyła prognozę wzrostu popytu na ropę na świecie o 100 tysięcy baryłek dziennie - do 1,24 miliona baryłek, co oczywiście doprowadziło do spadku cen ropy. W tych warunkach Arabia Saudyjska natychmiast zmienia wektor polityki naftowej zaczynając walczyć o swój udział na rynku w warunkach niższych cen. Muzułmański Rijad, otwarcie dumpingując w ciągu września i października 2014 roku, już dwukrotnie obniżył cenę ropy dla azjatyckich klientów. Straty finansowe Saudyjczycy zamierzają zrekompensować poprzez zwiększenie objętości dostaw. Właśnie umowa na zakup dużych ilości ropy jest warunkiem do otrzymania zniżki na saudyjską ropę. Iran, który po długich i trudnych latach sankcji właśnie zaczął wracać na światowy rynek ropy naftowej, pomimo kosztów finansowych również rzucił się do walki o klientów, obniżając ceny ropy o 85 centów za baryłkę, prawie do 96 dolarów. Mimo że Teheran nie jest zainteresowany ceną poniżej 100 dolarów za baryłkę, ale aby nie stracić klientów jest on zmuszony do sprzedaży ropy w tej cenie, po której są oni gotowi kupować. Biznes to biznes. Do Iranu i Arabii Saudyjskiej dołączył także Irak. 

Lech Emfazy Stefański - Psychotronika

Lech Emfazy Stefański - Nestor polskiej psychotroniki i parapsychologii 

Lech Emfazy Stefański  - ur. 2 lipca 1928 w Warszawie, zm. 21 grudnia 2010 w Załubicach – polski pisarz, publicysta, tłumacz literatury pięknej, autor i współautor książek z dziedziny parapsychologii i zjawisk paranormalnych, aktor i reżyser. Współtwórca Teatru na Tarczyńskiej, aktor, poeta, reżyser i dramaturg. Prekursor współczesnej psychotroniki w Polsce, który od wczesnej młodości interesował się parapsychologią i okultyzmem. Autor polskiego kursu Doskonalenia Umysłu wzorowanego na Metodzie Silvy, naukach Castanedy i Radża Jodze, także autor kursu Hipnozy. Zmarły, odszedł do swych polskich przodków w Nawii dokładnie w Przesilenie Zimowe, w Noc Pełni Księżyca – 21 grudnia 2010 roku o godzinie 6 rano. Pełnia niestety połączona z zaćmieniem księżyca, co jako moment urodzin a także śmierci nie jest korzystne z okultystycznego punktu widzenia. Gdyby nie podeszły wiek, można by wnioskować, że mroczne siły przyczyniły się do śmierci Lecha Emfazego. 

Lech Emfazy Stefański - LES

Kontynuator myśli Czesława Czyńskiego i współpracownik Mirona Białoszewskiego, a nade wszystko bardzo ekstrawagancki i niepokorny okultysta, ezoteryk i mag, łączący pasję do zjawisk paranormalnych z zamiłowaniem do dobrej sztuki. Jego niezwykle barwna postać uosabiała sojusz awangardy i okultyzmu. Wraz z Mironem Białoszewskim w latach 1954-1955 współtworzył awangardowy "Teatr na Tarczyńskiej". Był również pracownikiem tygodnika "Po prostu". W Teatrze Polskim we Wrocławiu wyreżyserował swoją pracę warsztatową – Mieszczanin szlachcicem Molière’a połączonego z Mandragorą Karola Szymanowskiego (1964). 

Pierwszym etapem jego edukacji było ukończenie, już w czasie trwania II wojny światowej i okupacji, zawodowej szkoły chemicznej. Brał udział w powstaniu warszawskim, w ramach Armii Krajowej, jego pseudonim konspiracyjny brzmiał Emfazy i stał się następnie nieodłącznym wyróżnikiem, jako autora książek i publikacji, nieodłączną częścią podpisu wraz z imieniem i nazwiskiem. 

Po wojnie ukończył wydział reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (dyplom uzyskał w 1967 r.). Pracował w teatrze (wraz z Mironem Białoszewskim współtworzył w latach 1954-1955 awangardowy "Teatr na Tarczyńskiej"), pracował w tygodniku "Po prostu", pisał książki, artykuły, scenariusze, był reżyserem widowisk i spektakli, a także tłumaczył poezje i prozę. Jest autorem powieści, wierszy i dramatów, a także scenariuszy telewizyjnych, w tym do pierwszego polskiego serialu „Biały pył” z 1958 roku.  

Mistrz Yogacharya BKS Iyengar

Yogacharya B.K.S. Iyengar - Bellur Krishnamachar Sundararaja Iyengar 

B.K.S. Iyengar - Bellur Krishnamachar Sundararaja Iyengar, w indyjskim języku kannada ಬೆಳ್ಳೂರ್ ಕೃಷ್ಣಮಾಚಾರ್ ಸುಂದರರಾಜ ಐಯಂಗಾರ್, w dewanagari बी.के.एस. अयंगार) - ur. 14 grudnia 1918 w Belur, zm. 20 sierpnia 2014 w Pune – nauczyciel i instruktor hatha jogi, jeden ze sławniejszych współczesnych autorytetów w południowo-indyjskiej wisznuickiej hatha-jodze. Uczeń "ojca współczesnej południowo-indyjskiej hathajogi" – Śri Tirumalai Krishnamacharya (1888-1989). Bellur Krishnamachar Sundararaja Iyengar (1918 - 2014) był jednym z najwybitniejszych współczesnych nauczycieli południowo-indyjskiej hatha jogi. Praktykował i nauczał przez ponad 80 lat. Dzięki wprowadzonej metodzie nauczania hatha jogi miliony osób na całym świecie rozpoczęło praktykę hatha jogi w stylu bramińskiego klanu Iyengar. 

Tygodnik „Time” zaliczył Mistrza Iyengara do 100 najbardziej wpływowych ludzi naszych czasów. Od swojego guru, Tirumalai Krishnamacharya otrzymał tytuł i medal Yoga Shikshaka Chakravarti czyli tytuł Ćakravartina. Mistrz Iyengar sponsorował ochronę przyrody, adoptowanie tygrysów i ogród zoologiczny Chamarajendra Zoological Gardens w Mysore. Prowadził kampanię na rzecz uświadamiania zagrożeń chorobą stwardnienia rozsianego, w tym udzielał się w Multiple Sclerosis Society of India czyli w Indyjskim Stowarzyszeniu Stwardnienia Rozsianego. Jego kultowe dzieło, "Światło jogi" (The Light of Yoga) zostało przetłumaczone na 17-cie języków i sprzedane w ponad 3 milionach egzemplarzy. 

Kiedy 14 grudnia 1918 roku (wibracja 27 czyli perfekcjonistyczna 9-tka z daty urodzenia) przyszedł na świat w ubogiej rodzinie bramińskiej klanu Iyengar w miasteczku Bellur w Królestwie Mysore, a dzisiejszym stanie Karnataka, nic nie wskazywało, że w przyszłości stanie się ikoną południowo-indyjskiej hatha jogi – był niezwykle słabym i chorowitym dzieckiem, obiektem drwin ze strony swojego rodzeństwa i rówieśników. Jego wczesne dzieciństwo było pasmem chorób, niepowodzeń i nieszczęść. Kiedy Sundara Iyengar miał 5 lat, jego rodzice przeprowadzili się do Bangaloore - dzisiejszej stolicy stanu Karnataka. Gdy Sundara miał 9 lat, zmarł na zapalenie wyrostka robaczkowego jego ojciec, a sam chłopiec zamieszkał na pewien czas ze swoją starszą siostrą i jej mężem – Tirumalai Krishnamacharyą w Mysore (Mysuru) - kulturalnej i duchowej stolicy stanu Karnataka. Nazwa Mysore (w oryginale Mahishūru, Mahisūru lub Maisūru) wywodzi się od mitologicznego demona Mahishasura, który potrafił przyjmować postać zarówno ludzką jak i zwierzęcą (byka), a wedle indyjskich legend rejonem tym przez długi czas ów demon  władał w charakterze tyranicznego i tytanicznego złego władcy, aż został zniszczony przez Boginię Chamundeshwari (Ćamundeśvari). 

Szwagier Sundara Iyengara, mąż siostry, wybitny znawca w duchu wisznuickiej hatha jogi, dzięki korzystnemu splotowi okoliczności został jego nauczycielem. To właśnie praktyka i asystowanie swojemu guru stały się punktem zwrotnym w życiu młodego Sundara Iyengara, który już kilka lat później trafił do Puny w południowych Indiach, by tam nauczać hatha jogi. Po trudnych początkach w nowym miejscu, zdobywał coraz większe uznanie, nie tylko w swojej ojczyźnie, ale również wśród adeptów jogi na całym świecie. Jego uczniami byli m.in.: Yehudi Menuhin, filozof Jiddu Krishnamurti, pisarz i filozof Aldous Huxley, polityk indyjski Jayaprakash Narayan, komendant akademii obrony narodowej Achyut Patwardhan, aktorka Kareena Kapoor, aktorka Annette Bening, projektantka mody Donna Karan czy Elżbieta królowa Belgii. 

Esperanto - pacyfizm - homaranizm

Trudności porozumiewania się ludzi mówiących różnymi językami już od dawnych czasów komplikowały relacje między jednostkami, społecznościami i całymi narodami. Szacuje się, że w świecie używa się więcej niż 6000 języków. Językowa różność prowadzi często przez niezrozumienie do nienawiści, szczególnie gdy jest nadużywana do  podsycania nacjonalistycznych manii. Panowaniu mocnych nad słabszymi zawsze towarzyszyły również dążenia narzucić im nawet swój język. Dlatego już od dawna obowiązuje niepisana zasada: Kto włada imperium, tego język należy przyjąć. To powoduje pewną dyskryminację i tłumienie praw i tożsamości kulturalnej zwłaszcza małych narodów, niekiedy aż do utraty ich indywidualności. We współczesnej epoce ma językowa hegemonia owszem więcej wyrafinowaną formę, bo kieruje się przede wszystkim interesami ekonomicznymi i opiera się na osiągnięciach technicznych. Obecnej globalizacji oczywiście towarzyszy pewna stopniowa językowa anglizacja w skali ogólnoświatowej, a wiek wcześniej dominował jeszcze język francuski. Przyjęcie któregokolwiek narodowego języka jako wspólnego środka porozumienia ma dla niektórych kontaktujących się uczestników dyskryminacyjny charakter. Historyczne doświadczenia pokazały, że ludzka społeczność potrzebuje pomocniczego międzynarodowego języka. Oczywiście na prawdę neutralnego i łatwego, który umożliwiłby potrzebną komunikację między ludźmi na równoprawnym fundamencie.

Doktor Esperanto - Ludwik Zamenhof

Esperanto - pierwotnie Lingvo Internacia - język międzynarodowy - to najbardziej rozpowszechniony na świecie międzynarodowy język pomocniczy. Przesłanką wskazująca na popularność języka esperanto może być liczba i różnorodność stowarzyszeń esperanckich (w tym działalność Polskiego Związku Esperantystów) oraz ZEOj. Zdecydowana większość słownictwa w języku esperanto pochodzi z języków zachodnioeuropejskich, jednocześnie ukazując wpływy języków słowiańskich poprzez swoją syntaktykę i morfologię. Morfemy nie podlegają zmianom i można tworzyć z nich ogromną ilość kombinacji, tworząc zróżnicowane znaczeniowo wyrazy; esperanto ma więc wiele wspólnego z językami analitycznymi, do których zalicza się między innymi chiński. Z drugiej jednak strony, struktura wewnętrzna esperanta w pewnym stopniu odzwierciedla języki aglutynacyjne, takie jak japoński, suahili czy turecki. Esperanto, choć jest językiem naukowo zaprojektowanym, ma wiele cech wspólnych z naturalnymi językami indoeuropejskimi. Język esperanto nie spełnia żadnego kryterium sztuczności Chomsky'ego i wielu językoznawców, interlingwistów i znawców esperanta uważa ten język za zwykły system wykorzystywania naturalnych członów indoeuropejskich, więc jego właściwa historia liczy wiele tysięcy lat. 

Do zapisu języka esperanto używa się 28 liter. Akcent pada zawsze na przedostatnią sylabę, z wyjątkiem przypadków elizji końcówki występujących np. w poezji. Ortografia esperanta jest całkowicie fonetyczna – każda głoska odpowiada dokładnie jednej literze i vice versa. Nie występuje upodobnienie spółgłosek pod względem dźwięczności, chociaż wymowa niezgodna z tą zasadą jest tolerowana w praktyce, o ile nie jest źródłem nieporozumień. Natomiast ubezdźwięcznienia na końcu wyrazu (apud → "aput", sed → "set", hund' → "hunt", "naz" → "nas"), w języku esperanto nie są akceptowane i należy go unikać. Projekt języka esperanto został wydany w formie książki (tzw. Unua Libro), która zawierała 16 reguł gramatyczno-słowotwórczych, startowy zestaw podstawowych słów (niecały 1000) oraz przykłady tłumaczeń (m.in. modlitwy Ojcze Nasz) i poezji napisanej przez Ludwika Zamenhofa. 

Globalne ocieplenie - zniszczenie ludzkości

Poziom gazów cieplarnianych osiągnął maksimum 

Koncentracja dwutlenku węgla, metanu i podtlenku azotu w atmosferze Ziemi osiągnęła historyczne maksimum - podano w kolejnym raporcie Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) z 2013 roku. Eksperci ostrzegają, że jeśli w przyszłości nie zostaną podjęte niezbędne środki ograniczające emisję dwutlenku węgla, to ocieplenie klimatu będzie postępować, a pod koniec XXI wieku może to doprowadzić do pojawienia się „poważnych i nieodwracalnych konsekwencji’. W raporcie stwierdzono również, że w okresie od 1880 roku do 2012 zimą średnia temperatura powierzchni wzrosła o 0,85 stopnia Celsjusza. Średni poziom morza w okresie od 1901 roku do 2010 podniósł się o 19 centymetrów. 

W roku 2013 emisja gazów cieplarnianych pobiła wszelkie dotychczasowe rekordy: ich poziom przewyższył normę o 61%, przy czym ponad 40% emisji przypadło na węgiel. O tym była mowa w raporcie brytyjskich naukowców z Centrum Tindalla zaprezentowanym w Warszawie na szczycie klimatycznym ONZ w listopadzie 2013 roku. Autorzy badania przedstawili mroczny obraz: temperatura na planecie rośnie, lody topią się, w oceanach wzrasta kwasowość. 

Najbardziej zanieczyszczają atmosferę Chiny, których industrializacja kosztuje ludzkość bardzo wiele. W udziale Chin jest 27% emisji gazów powstających przy spalaniu kopalnych rodzajów paliwa. I choć państwo rozwija energetykę atomową, najmniej związaną z emisją gazów cieplarnianych, a także zwiększa produkcję sprzężonego gazu i jego import z innych państw, to jest tego wyraźnie za mało, zauważa dyrektor Fundacji Rozwoju Energetycznego Siergiej Pikin. Chiny najbardziej zanieczyszczają z tego powodu, że wciąż zużywają kolosalne ilości węgla, który wydobywany jest na terytorium państwa. Tempo budowy elektrowni atomowych oraz innych źródeł energii jest nieproporcjonalne do tempa budowy elektrowni węglowych. Chiny potrzebują energii, bardzo dużo taniej energii. Od tego nie da się uciec w najbliższych latach. 

Karman - los i przeznaczenie

Prawo karmana - odpłata, przeznaczenie, los, fatum, odpłata 

Karman lub karma, sanskr. कर्म, pali. kamma, chiń. 業 yè, kor. 업 ǒp; jap. gō; wiet. nghiệp – w tradycjach wedyjskich, w braminizmie, buddyzmie, dżainizmie, w hinduizmie i innych szkołach duchowości dharmicznej jest to przyczyna - rozumiana w sensie prawa przyczyny i skutku, prawa odpłaty, nagrody i kary. W dosłownym tłumaczeniu karma/n jest to "praca" lub "działanie". Filozoficzne wyjaśnienie karmy różni się trochę pomiędzy tradycjami, jednak główna idea głosi, że czyny (włącznie z emocjami i myślami) tworzą przyszłe doświadczenia (zdarzenia) i przez to każdy jest odpowiedzialny za własne życie, cierpienie i szczęście jakie sprowadza na siebie i innych. Warto wyjaśnić, że pojęcie karman lub karma to to samo słowo sanskryckie, tylko mianownik w sanskrycie ma dwie różne formy, a dorabianie im dziwnych teorii oraz pochodzenie z rzekomo palijskiego jest absurdem zupełnie nie na miejscu (i wynika z totalnej nieznajomości sanskrytu). Termin palijski pojawił się w czasach Gautama Buddy i jest jedynie zniekształceniem sanskryckiego oryginału. W języku polskim możemy używać zamiennie karman lub karma, tak czy owak to samo znaczy, jedynie polska odmiana gramatyczna słowa będzie inna. 

Karma, karman, prawo karmy

W tradycjach duchowości i mistyki wedyjskiej, w tym w hinduizmie (od czasów Adi Śankara) według niektórych koncepcji karma może być ściśle związana z postacią Boga (Bóstwa), podczas gdy według innych jest bardziej niezależna działając jak prawo czy zasada wszechświata. Wyznawcy wedanty uważają, że Iśwara, czyli Bóg (Władca, Król, Doskonały) pełni pewną rolę w dostarczaniu karmy. Teistyczne szkoły hinduizmu takie, jak wedanta nie zgadzają się z poglądami buddystów i dźinistów na temat karmana. Inne szkoły hinduistyczne twierdzą, że karma jest jedynie prawem przyczyny i skutku, chociaż jest też zależna od woli najwyższego Boga oraz często Bóstw i Awatarów. Przykładami najwyższych bóstw są tu Śiwa w śiwaizmie i Wisznu w wisznuizmie. Dobre podsumowanie takich teistycznych poglądów jest wyrażone przez następujący wiersz: "Bóg nie sprawia, że ktoś cierpi bez powodu ani nie czyni nikogo szczęśliwym bez przyczyny. Bóg jest bardzo sprawiedliwy i daje ci to, na co zasługujesz." Bóg ogólnie rozumiany jest pod pojęciem Brahman i do tej idei odnosi się wszelkie działanie prawa karmy, prawa przyczyny i skutku. 

Karman znaczy: czyn (włącznie z myśleniem) i nasze wewnętrzne ustosunkowanie się do niego. Swojej karmy doświadczać możemy w życiu na wielu płaszczyznach. Nazywamy przypadkiem wydarzenie którego przyczyn nie pojmujemy, ale nie ma przypadków. Na jedno wydarzenie może się złożyć wiele przyczyn, pochodzących od naszych czynów dokonanych w tym lub wcześniejszych żywotach, lecz nic nie wymknie się temu prawu. Poznanie swoich poprzednich wcieleń poszerza naszą świadomość tej zasady. W kwestiach Universum dobrze jest brać pod uwagę wypowiedzi osób oświeconych, przez których stale przemawia Wyższa Jaźń. Jeśli przyczyną dzisiejszego stanu są zdarzenia językiem religijnym określane jako grzechy, to oczywiście cały z tego wyrosły karman jest jak najbardziej skutkiem owego grzechu. Pisanie przez niektórych ludzi w internecie, że karma/n nie ma nic wspólnego z grzechem czy grzechami jest absurdem wynikającym z kompletnego niezrozumienia tematyki czyli z braku pojęcia o prawie karmana. Wszystkie religie obiecują nagrodę za czynienie dobra, ale także wszystkie odraczają „wypłatę nagrody” na później, czarując rajskim ogrodem, życiem wiecznym czy „lepszym” życiem w przyszłym wcieleniu, jednakże cały bieg aktualnego życia trzeba rozpatrywać w świetle prawa karmicznego, a nie tylko to, co być może nastąpi w przyszłym, bardziej odległym życiu, także piekielnym lub niebiańskim. 

ROSA 2014.1 Fresh R4 - Nowy Linux

ROSA 2014.1 Freh R4 - Nowoczesny Linux OS firmy ROSA 

W dniu 8 październik 2014 nad ranem wyszła nowa świeża wersja systemu operacyjnego ROSA Fresh oznaczona jako R4 na platformie 2014.1. Kompania informatyczna NTC IT ROSA pokazała wydanie bezpłatnej wersji swojej nowej platformy linuksowej dla przyszłych wydań ROSA 2014.1 Fresh R4, która jest następcą platformy ROSA 2012.1. W celu swobodnej instalacji można pobrać obraz płytki instalacyjnej DVD z podstawowymi potrzebnymi pakietami o rozmiarze 1,7 GB osobno dla systemu 32-bitowego i586 oraz dla systemów 64-bitowych x86_64. Edycja posiada silne wsparcie dla instalacji na urządzeniach opartych na UEFI oraz wsparcie dla szyfrowania partycji głównej dysku w komputerze.

ROSA 2014.1 Fresh R4 - pulpit KDE

Środowisko graficzne desktopu 

- KDE w wersji 4.13.3 

- Phonon 4.8.0 

- Fonon-GStreamer i GStreamer Qt używa teraz GStreamer API 1.0 

- Ustawienie domyślne dla zarządzania połączeniami sieciowymi obsługuje teraz Plazma NetworkManager; 

- kscreen domyślnie zarządza monitorami; 

- TimeFrame przeniesiony do nowego systemu wyszukiwania Baloo, który zastępuje Nepomuka; 

- W SimpleWelcome wydzielanie aplikacji rzadko stosowanych w odrębnej grupie.

- Eksperymentalne narzędzie ROSA Freeze, czyli narzędzia do wycofania zmian systemowych wprowadzonych przez użytkownika podczas pracy.

- Z pomocą metapakietów task-mate, task-lxde, task-xfce oraz task-enlightenment, dostępne są także najnowsze wersje środowisk pulpitu MATE, LXDE, Xfce oraz Enlightenment (E19); 

- Narzędzie HW Probe Tool dla sondowania akceleracji sprzętowej, próba diagnozy i korekcji błędów na komputerach użytkowników.

Najczęściej czytane książki świata

Najlepiej czytane książki świata - lista sprzedanych bestsellerów

W Polsce publikuje się 10 czy 25 najlepiej i najczęściej czytanych książek na świecie zwykle z pominięciem wielu dzieł, które są przez Polaków mało znane i mało czytane lub politycznie ignorowane. Prawdą jest że, protestancka i katolicka Biblia, muzułmański Koran, Czerwona Książeczka, Harry Potter i Władca Pierścieni to jedne z  najczęściej czytanych książek świata. W Polsce czytelnicy także je znają, przynajmniej ze słyszenia, ale po pierwszej dekadzie XXI wieku najchętniej sięgają po podręcznik do diety białkowej. Na top liście bestsellerów pierwsze miejsca okupowane są przez publikacje religijne, przez święte księgi chrześcijan i muzułmanów oraz przez maoistowską Czerwoną Książeczkę, którą niektórzy nazywają Ewangelią Komunizmu, oczywiście tego maoistowskiego. 

Trzeba także odnotować przynajmniej niektórych najlepiej sprzedających się autorów powieści, a w pierwszej trójce są Wiliam Szekspir z przynajmniej 2 miliardami sprzedanymi tytułami oraz Agata Christie z podobną ilością sprzedanych egzemplarzy jej 85 powieści, oraz Barbara Cartland z około 1 miliardem sprzedanych egzemplarzy jej 723 popularnych romansów. Trzeba odnotować, że rosyjski pisarz Lew Tołstoj ma na koncie przynajmniej 413 milionów sprzedanych egzemplarzy swoich 48 powieści i innych prac pisanych. Aleksander Puszkin pozostaje za Tołstojem z 357 milionami sprzedanych egzemplarzy swoich 17 powieści. Louis L’Amour  to 330 milionów sprzedanych egzemplarzy. Chiński pisarz Jin Yong z Hong Kongu dochodzi do 300 milionów sprzedanych 15 swoich powieści. Dr Seuss to 300 milionów sprzedanych opowiadań dla dzieci. Karol May to około 200 milionów sprzedanych egzemplarzy 80 tytułów powieści. Zambijski pisarz powieści przygodowych Wilbur Smith sprzedał ponad 100 milionów sztuk swoich 32 tytułów. 

Znalezienie polskiego pisarza z jakimś dorobkiem liczonym w chociaż kilka milionów egzemplarzy wszystkich sprzedanych tytułów od pierwszego wydania książki nie jest łatwe, a jednym z nielicznych którzy mogą się poszczycić wielomilionową edycją jest Andrzej Rodan, którego około 50 tytułów książek wydanych zostało w łącznym nakładzie około 3 milionów sztuk. Także Saga o Wiedźminie autorstwa Andrzeja Sapkowskiego rozeszła się w samej tylko Polsce w liczbie około 1,5 mln egzemplarzy (to dane z bodajże 2007 roku). Jeśli dodać do tego, że saga była tłumaczona na wiele języków, odnawiana za każdym razem jak się ukazywała się nowa gra na podstawie książek oraz inne tytuły autora (jak choćby tzw. Trylogia Husycka) to myślimy, że autor Andrzej Sapkowski może śmiało startować na światowym rynku literackim. Polskie wydawnictwa i księgarnie jakoś chyba nie mają się zbytnio czym pochwalić w międzynarodowych rankingach, w odróżnieniu od chociażby Norwegii czy Zambii. 

Zielone dachy - urban farming

Zielone dachy - Urban farming - Ogrody dachowe 

Niewykorzystane obszary miejskie, jakimi są dachy płaskie wieżowców oraz budynków wielorodzinnych, mogą być zagospodarowane pod lokalną i zrównoważoną produkcję żywności. Lokalna produkcja warzyw i owoców ma wpływ na promowanie zdrowego trybu życia oraz budowanie sieci społecznych. Urban farming jest częścią zrównoważonego rozwoju miast, stanowiącego przeciwwagę do postępującego zagęszczania ich struktury. Proces lokowania produkcji na terenie miast, poprzez zmniejszanie nakładów na transport ma także znaczny wkład w ochronę klimatu. Zagospodarowywanie dachów oferuje znacznie więcej korzyści, np. mogą one być wykorzystywane jako dodatkowe miejsce do uprawiania sportu lub jako naturalne miejsca spotkań mieszkańców. „Urban farming” to popularny w cywilizowanym świecie trend rozwoju miast i osiedli mieszkaniowych, w myśl którego mieszkańcy wielkich miast powinni wykorzystywać swoją najbliższą przestrzeń dla celów rolniczych – zakładać ogrody i miniaturowe uprawy warzyw i owoców. 

Zielone dachy - dacze na bloku z wielkiej płyty

Zielony dach – (dach odwrócony) to specjalne pokrycie dachowe, składające się z wielu warstw struktury z umieszczonym na jej wierzchu podłożem gruntowym, na którym dozwolone jest sadzenie roślin. Inwestycja w ten rodzaj pokrycia wiąże się z dodatkowymi kosztami wynikającymi ze specyfiki jego instalacji na dachu. O opłacalności inwestycji w tego typu rozwiązanie świadczą jego liczne zalety ekologiczne. Zielone dachy nie tylko pięknie wyglądają, ale oferują wiele korzyści i pozwalają zaoszczędzić pieniądze. Dachy zielone znacznie podnoszą wartość budynków i dają szereg ekologicznych korzyści takich jak obniżanie temperatury powietrza, wytwarzanie tlenu, regulacja wilgotności powietrza, pochłanianie pyłów oraz retencja wód opadowych. Administratorzy osiedli mieszkaniowych, spółdzielni mieszkaniowych i innych podobnych podmiotów powinni zadbać, aby nie tylko dachy w Polsce były zielone, ale także aby grunty znajdujące się sąsiedztwie bloków były naturalnymi ogrodami, dobrze zagospodarowanymi, także przez lokatorów mieszkań na parterze, co także podnosi znacznie wartość mieszkania w bloku, jeśli jest ono połączone z ogródkiem przy bloku, tak jak to jest w cywilizowanym świecie! 

Jaka sztuka walki najlepsza dla dziecka

Twoje dziecko jak Bruce Lee - wybierz dziecku najlepszy sport czy sztukę walki 

Prawie wszystkie sztuki walki niosą ze sobą liczne korzyści: uczą dyscypliny, szacunku, pewności siebie, wytrwałości, koleżeństwa i pokonywania strachu. Sztuki walki na poziomie fizycznym rozwijają koordynację, szybkość, zwinność, wytrzymałość i siłę. Wiek dziecięcy to świetny moment na rozpoczęcie wspaniałej przygody jaką jest uprawianie sztuk walki, w odróżnieniu oczywiście od bezideowych sportów walki w których może nie być żadnych wartości etycznych ani filozoficznych. Wątpliwości pojawiają się jednak, kiedy rodzice dziecka nie mają w tej kwestii dużego rozeznania i nie wiedzą jakimi kryteriami kierować się przy wyborze klubu i dyscypliny sztuki walki. Oferta ośrodków uczących sztuk walki w Polsce jest ogromna, większość przedszkoli i szkół daje możliwość zapisania pociech na dodatkowe zajęcia judo czy karate. Warto jednak zaprowadzić dziecko na tego typu zajęcia chociaż nie zawsze jest łatwo wybrać najlepszy klub. Fala sportów i sztuk walki przybyła do nas na przełomie lat 60-tych i 70-tych. Wtedy z wypiekami na twarzy śledziło się wyczyny Bruce'a Lee, który dzięki zwinności i sile potrafił wyjść z każdej opresji. Teraz sztuki walki przeżywają drugą młodość, stają się na nowo popularne w Polsce wśród aktualnego młodego pokolenia. 

Taekwondo - sztuka walki dla dzieci

Nawet jeśli nie wszystkie, to większość sztuk walki może być odpowiednia dla dzieci, pod warunkiem, że zajęcia są odpowiednio przystosowane dla dzieci, a instruktorzy odpowiednio przeszkoleni i utalentowani do pracy z dziećmi. Oprócz tego trzeba pamiętać, że istnieje podział na sztuki, sporty i systemy walki. Najczęściej mamy do czynienia ze szkołami i klubami sportów walki, ponieważ z treningami wiąże się aspekt rywalizacji sportowej, co odróżnia sporty walki od sztuk walki. Systemy walki natomiast są to najczęściej techniki opracowane na potrzeby wojska, polegające na jak najszybszym i najskuteczniejszym wyeliminowaniu przeciwnika, często czyniąc je brutalniejszymi, co nie zawsze odpowiada rodzicom, chyba, że dzieciak idzie w ślady zamiłowania wojskowego rodzica. Istnieje jednak coraz więcej klubów, które także prowadzą treningi systemów walki przygotowane specjalnie dla dzieci. W wielu klubach istnieje możliwość przyprowadzenia dziecka na trening pokazowy, w którym będzie mogło wziąć udział i określić, czy taki rodzaj zajęć mu się podoba. Najważniejsze, żeby dziecko lubiło sport, który uprawia i czerpało z niego satysfakcję. W niektórych miejscach można zapisać dzieci już od 3-ego roku życia (taekwondo), w innych dopiero do grupy wiekowej 5-7 lat (karate). Mimo tego, że sztuki i sporty walki nadal są hobby popularniejszym wśród chłopców, dziewczynki radzą sobie równie dobrze na treningach i zawodach, gdzie zdobywają bardzo dużo medali - również w konkurencjach mieszanych, gdzie rywalizują z chłopcami. 

Koniec Windows XP - Instaluj Linuksa

Jaki Linux wybrać po upadku Windowsa XP? 

W dniu 4 kwietnia 2014 roku firma Microsoft z Redmont w USA zakończyła wspieranie systemu Windows XP. Najwyższa pora przesiąść się na inną rodzaj systemu operacyjnego komputera, laptopa czy netbooka. Proponujemy kilka dystrybucji Linuksa, które świetnie nadają się do przesiadki z Windows XP w zastosowaniach domowych i firmowych. Nie ma sensu kupować licencje Windows 7, albo inwestować w niezbyt udany i powszechnie nielubiany projekt Windows 8. Jeżeli zabierasz się do przesiadki z Windows XP na coś innego, warto pomyśleć nad Linuksem, chyba, że stać cię na niszowe ale bardzo dopracowane produkty Macintosh firmy Apple. Pamiętaj, że Linux i Macintosh Apple'a to systemy Uniksowe, jedna rodzina, do tego dobrze dopracowana! Warto jednak instalować Linuksa, zwłaszcza, że w internecie można znaleźć dystrybucje, które wiele nie różnią się pod względem interfejsu, możliwości i działania od Windows XP, co najwyżej trzeba sobie poszukać nazw potrzebnych programów, odpowiednich dla Linuksa i zainstalować z repozytorium danej dystrybucji Linuksa. 

Linux to przynajmniej 20-25% użytkowników sieci! 

Decyzja firmy Microsoft o rezygnacji z usług wsparcia dla systemu Windows XP zmusza operatorów bankomatów i inne firmy świadczące usługi finansowe do poszukiwania alternatywnych rozwiązań. W tej sytuacji znaczna część z nich rozważa migrację do systemu Linux, aby uzyskać lepszą kontrolę nad procesami aktualizacji sprzętu i oprogramowania. Zgodnie z zapowiedziami firmy Microsoft od ósmego kwietnia firmy nie będą mogły już korzystać z usług wsparcia dla systemu Windows XP. Wciąż wywołuje to ogromne poruszenie w branży operatorów bankomatów, którym zależy przede wszystkim na możliwości synchronizacji procesów aktualizacji sprzętu i oprogramowania. Dotychczas to Microsoft dyktował harmonogram aktualizacji dla systemu Windows XP. Jednak w wyniku wspomnianej decyzji giganta z Redmond firmy zaczęły szukać możliwości wdrożenia innego systemu operacyjnego, który spełni ich potrzeby w zakresie takiej synchronizacji. - Zainteresowanie rozwiązaniami alternatywnymi wobec Windows XP wykazują głównie duzi operatorzy, bo to ich szczególnie dotknęło posunięcie Microsoftu – mówi David Tente, prezes amerykańskiego Stowarzyszenia Branży Operatorów Bankomatów (ATMIA). 

System Windows XP znany z zawirusowania i podatności na włamania hackerów obsługiwał niemal 95% bankomatów w USA i sporą liczbę w reszcie świata. Na początku kwietnia 2014 roku, kiedy to Microsoft zablokował usługi wsparcia dla tego systemu, doszło do sytuacji, w której operatorzy bankomatów musieli korzystać z przestarzałego systemu operacyjnego pozbawionego wsparcia technicznego ze strony producenta. Przewiduje się na przykład, że po ósmym kwietnia ponad 60% ze wszystkich 400 tysięcy bankomatów w Stanach Zjednoczonych nadal będzie obsługiwanych przez system Windows XP. Amerykańska organizacja PCI SSC, odpowiedzialna za nadzór nad normami bezpieczeństwa na rynku płatności kartami kredytowymi, już w 2013 roku ostrzegała, że bankomaty obsługiwane przez system Windows XP będą musiały zostać dodatkowo zabezpieczone, aby zachować zgodność ze standardami PCI. Pewna cześć operatorów zaktualizowała swoje systemy do wersji Windows 7 lub właśnie to robi. Są jednak tacy, i jest ich coraz więcej, którzy rozważają wdrożenie systemu Linux jako bardzo dobrego, taniego, bezpiecznego, odpornego na włamania alternatywnego rozwiązania. Wcześniej, przed Windowsem XP, bankomaty były wyposażone głównie w system operacyjny IBM OS/2. - Koszt nowego bankomatu waha się między 15 tysięcy a 60 tysięcy dolarów, a operatorzy oczekują zazwyczaj co najmniej 7- lub 10-letniego cyklu życia produktu. A zdarza się, że bankomaty funkcjonują przez 10 lub nawet 15 lat – mówi David Tente. 

Kali Linux - informatyka śledcza

Kali Linux - bezpieczeństwo sieci i informatyka śledcza 

Kali Linux – nowoczesna dystrybucja systemu operacyjnego Linux typu LiveCD czy LiveDVD z możliwością instalacji na dysku twardym oraz przygotowania LiveUSB bazująca na dystrybucji Debian przeznaczona głównie do łamania zabezpieczeń i testów penetracyjnych. Jest następcą dystrybucji BackTrack przeznaczonej do zastosowań z zakresu informatyki śledczej. Zawiera wsparcie dla projektu Metasploit. Zawiera między innymi takie narzędzia jak Wireshark, John the Ripper, Nmap i Aircrack-ng. Kali jest dystrybuowana jako obrazy dla architektur 32- i 64-bitowych procesorów serii x86 a także opartych na architekturze ARM. Producenci Kali Linuksa to: Mati Aharoni, Devon Kearns, Offensive Security. Kali Linux to przebudowana od podstaw wersja dawnego BackTrack'a - kultowej dystrybucji używanej przez specjalistów od bezpieczeństwa cybernetycznego na całym świecie, w tym do testowania zabezpieczeń sieci, sprawdzania jakości haseł, informatyki śledczej, etc. 

Kali Linux

Kali Linux to najbardziej zaawansowana dystrybucja do testów penetracyjnych, jaka kiedykolwiek powstała. Oficjalna edycja została przygotowana przez twórców słynnego Backtrack'a. Kali Linux to dystrybucja która urosła znacznie ponad zwykłą dystrybucja LiveCD i stała się pełno wartościowym systemem operacyjnym. Polska Edycja powstała aby dopasować system Kali Linux do polskich realiów i ułatwić zdanie użytkownikowi końcowemu, przez polonizację systemu w tym całego interfejsu graficznego, a także dodanie instrukcji (man-ów) w naszym ojczystym języku. System ten jest przeznaczony dla profesjonalistów, którym tajniki systemu Linux nie są obce, osób zajmujących się bezpieczeństwem sieci. System ma pomóc im w pracy która wykonują przez zgromadzenie w jednej dystrybucji wszystkich narządzi których potrzebują. Dystrybucja Kali Linux zawiera ponad trzysta pakietów związanych z bezpieczeństwem sieci, odpowiednio pogrupowanych i starannie przetestowanych. 

* Kali - najpopularniejsza dystrybucja Linuksa związana z bezpieczeństwem, 

* Setki narzędzi do testów penetracyjnych, informatyki śledczej, łamania haseł, 

* Zaawansowany mechanizm metapakietów, 

* Możliwość tworzenia szyfrowanych systemów live, 

Kali Linuksa można zainstalować w trybie tekstowym lub graficznym wedle własnego wyboru. Proces instalacji jest bardzo prosty i nie powinien sprawiać żadnych trudności osobom mającym pojęcie o Debianie. Do dyspozycji mamy dwie dodatkowe opcje związane z uruchamianiem dystrybucji Kali Linux na USB w trybie Live czyli Live USB Persistence oraz Live USB Encrypted Persistence, co wymaga wykonania kilku czynności przygotowawczych opisanych szczegółowo w dokumentacji na witrynie projektu. Druga z opcji pozwala na szyfrowanie całego dysku z danymi. System z płyty automatycznie loguje użytkownika „root” czyli administratora sieci, zatem po instalacji trzeba samemu dokonać logowania. Domyślne hasło dla użytkownika root (administratora) to „toor”. Kali Linux bazuje na systemie Debian Linux w wersji „testing” – repozytorium pakietów jest dużo nowsze i większe a dodatkowo system będzie aktualizowany liniowo bez konieczności reinstalacji. 

Urodzeni 7 lutego i astrologia

Urodzeni 7 lutego - ludzie sławni i ciekawi

Wedle odwiecznych zasad astrologii dzień oraz doba zaczynają się punktualnie o wschodzie Słońca, a noc po dniu jest kontynuacją dnia, energetycznie przynależy do przemijającego dnia i planety wschodu Słońca. Urodzonych dzieli się na tych urodzonych ze Słońcem nad horyzontem (dziennych) oraz tych urodzonych ze Słońcem pod horyzontem (nocnych). W obszarze, gdzie liczy się daty od północy do północy trzeba pamiętać, że ci urodzeni w czasie między północą a wschodem Słońca przynależą do dnia poprzedniego czyli do daty 6 luty, co nie zawsze jest jasne nawet dla początkujących astrologów. Czas świtu, kiedy kończy się noc aż do wschodu Słońca bywa często przedmiotem dodatkowych wskazówek życiowych dla urodzonych w czasie jego trwania, gdyż jest to czas pogranicza, gdy dzień poprzedni miesza się i przechodzi w następny, czas zmiany z 6 na 7 luty. Osoby urodzone 8 lutego od północy do wschodu Słońca należą jeszcze do typów z 7 lutego, zgodnie z zasadami astrologii urodzeniowej. 

Karol Dickens (1812-1870) 

Dzień 7 lutego – to znak zodiaku Wodnik, jednakże sam znak zodiaku w którym jest Słońce, to zbyt ogólna interpretacja, która dotyczy 1/12 ludzkości, ponad pół miliarda ludzi, a jeśli już analizować znak zodiaku, to także jego dekanat oraz stopień. Bardziej szczegółowym sygnifikatorem niż znak zodiaku jest rocznik urodzenia oraz dokładna data urodzenia, w tym dzień urodzenia, a ściślej wibracja liczby dnia urodzenia oraz sumy z dnia i miesiąca urodzenia wedle utrwalonego lokalnie kalendarza. Na ziemi żyją ludzie z okresu ostatnich około 120 lat, a dni w roku jest 365 lub 366 w roku przestępnym. Energię dnia urodzenia modyfikuje energia planetarna dnia tygodnia dając bardziej zindywidualizowany opis urodzonej osoby, co daje 365 razy 7 czyli 2555 wpływów planetarnych (plus 7 w latach przestępnych). 

Z ważnych zasad astrologii badającej horoskop w dniu i godzinie urodzenia, trzeba pamiętać, że o wiele ważniejszym jest wpływ znaku w którym w czasie narodzin był położony Księżyc, niźli wpływ znaku zodiaku w którym było Słońce. Szukając informacji o znaku urodzenia, powinno się brać nie znak w którym położone było Słońce, tylko znak w którym położony był Księżyc. Dzień 7 lutego jest 38-ym dniem w kalendarzu gregoriańskim. Do końca roku pozostaje 327 (w latach przestępnych 328) dni. Państwo Grenada – w dniu 7 luty obchodzi Święto Niepodległości. 

Joga - Sztuka oddychania - Pranayama

Śvasa-Praśvasa - Podstawy jogicznej sztuki oddychania 

Nauka jogi na żywo w dwuczęściowym streszczeniu wykładu na temat podstaw oddychania i metod pranayama w klasycznej jodze indyjskiej, szczególnie w mantra, hatha, laja, krija i radża jodze. W kolejnych wykładach filmowych sporo wiedzy o rozwoju duchowym i praktykach samodoskonalenia.

Oddychanie głową do drzewa - Praca z oddechem

Pierwsza część sztuki jogicznego oddychania - Śvasa-Praśvasa 

Wprowadzenie do oddychania jogicznego w klasycznej jodze wedle nauczania Ryszi Patańdźali i Jogasutr. Omówienie i pokaz ćwiczeń oddechowych Śvasa-Praśvasa oraz trochę o metodzie Praćchardana. Wyjaśnienie czym jest prana w jodze, jak pracują ćwiczenia oddechowe, wyjaśnienie potocznych błędnych i pomylonych koncepcji na temat zjawisk jakie mogą towarzyszyć oczyszczaniu i odblokowaniu organizmu przez oddech. Film jest fragmentem dłuższej sesji instrukcji i praktyk jogicznych, zatem w wielu innych materiałach Lalitamohandżi można trafić na więcej dokładnych instrukcji w tę fascynującą tematykę jaką jest Pranayama...

Druga część sztuki jogicznego oddychania - Praćchardana 

Druga część jogicznych ćwiczeń oddechowych wedle klasycznej Jogi Maharyszi Patańdżali. Praćhardana oraz Vama-Krama (Anuloma-Viloma) czyli oddychanie naprzemienne. Na filmie Nauczyciel Jogi mówi o zrównoważonej praktyce harmonizowania Ida i Pingala. O równoważeniu idei i ideałów duchowych. Praca mięśni oddechowych. Praćchardana jako oczyszczanie emocjonalne i obrona psychiczna. Oddychanie w rozwiązywaniu konfliktów. Film jest fragmentem dłuższej sesji instrukcji i praktyk jogicznych, zatem w innych materiałach z Lalitamohandżi można trafić na więcej dokładnych instrukcji w tę fascynującą tematykę jaką jest Pranayama i inne metody oczyszczania duchowego. Wiele istotnych informacji jest w części pierwszej, zatem polecamy oglądać całość od początku, czyli pierwszej części...

Chiny przodują w superkawitacji

Chiny budują ponaddźwiękową łódź podwodną opartą na zjawisku superkawitacji 

Chiny Ludowe kontynuują zaawansowane badania w dziedzinie superkawitacji. Artykuł w South China Morning Post o trwających w Instytucie Technologii w Harbinie badaniach nad superkawitacją wzbudził szerokie zainteresowanie światowych mediów. Szczególną uwagę zwrócono na oświadczenie chińskich naukowców na temat możliwości stworzenia superszybkich okrętów podwodnych, potencjalnie zdolnych do osiągania pod wodą prędkość dźwięku. Trwające prace w dziedzinie superkawitacji świadczą o tym, że Chiny najwyraźniej nadal inwestują znaczne środki w stworzenie systemu broni z wykorzystaniem technologii opracowanych podczas prac nad radzieckimi torpedami „Szkwał”. Najnowsze doniesienia z 2014 roku mogą wywoływać wrażenie, że chińscy naukowcy pracują nad kolejnym fantastycznym projektem, który przyniesie konkretne rezultaty w najbliższej przyszłości, gdyż cele tego projektu są bardzo praktyczne. Nowa technologia dotychczas znana jest tylko z filmów fantastycznych i pogłoskach o UFO latających przez oceany, jednak pierwszy projekt łodzi podwodnej opisał 

Zjawisko superkawitacji - chińska łódź podwodna

Chiny nie są już tylko krajem z największą populacją świata, lecz mocarstwem, które rozwija się na potęgę i co chwilę pokazuje na co je stać. A stać je na wiele, chińska armia bowiem właśnie pochwaliła się, że pracuje nad technologią, która umożliwi budowę okrętów podwodnych poruszających się z prędkościami naddźwiękowymi. Takie łodzie mogłyby dosłownie "teleportować się" z baz znajdujących się na terytorium Chin do wybrzeży Stanów Zjednoczonych, przy np. San Francisco, w czasie krótszym niż 2 godziny. Chińczycy wspominają tu o niesamowitych prędkościach dochodzących do nawet 5800 km/h. W wodzie dźwięk porusza się prawie 5 razy szybciej niż w powietrzu, stąd na takiej łodzi podwodnej sonar także będzie działać. Nowoczesne atomowe okręty podwodne typu Virginia rozwijają prędkość do 25 węzłów, co odpowiada 46 km/h. Na więcej nie pozwalają oczywiście opory wody oraz napęd. Teraz wyobraźmy sobie, że w przyszłości maszyny te będą w stanie przekroczyć barierę dźwięku. 

Zjawisko prawie całkowitego wykluczenia kontaktu z wodą, które wykorzystują poduszkowce, można zastosować także pod wodą. Ruch w wodzie przy prędkości ponad 180 kilometrów na godzinę prowadzi do wytworzenia pęcherzyka kawitacyjnego, który w całości zabezpiecza poruszające się ciało przed kontaktem z wodą zmniejszając jej opór. Zjawisko to nazywane jest superkawitacją. Jeszcze w latach 90-tych XX wieku. Chiny zdobyły w Kazachstanie 40 radzieckich pocisków podwodnych WA-111 „Szkwał” wykorzystujących zjawisko superkawitacji i zdolnych do osiągania pod wodą prędkość 200 węzłów (około 370 km/h). W tym samym czasie prowadzono negocjacje ze stroną rosyjską w sprawie nabycia odpowiednich technologii. Rozpoczęto prace nad stworzeniem chińskiego odpowiednika „Szkwału”. Publikowane wcześniej po chińsku internetowe materiały wskazują na to, że nie później niż w 2006 roku Chinom udało się stworzyć własny analog podwodnego pocisku „Szkwał”, który ma lepsze wyniki w porównaniu z radzieckim oryginałem. Dane techniczne chińskiego systemu, który przeszedł przez wszystkie próby, były zadowalające, jego twórcom przyznano nagrody. 

Linux OpenMandriva i ROSA Desktop

Linux - dystrybucja ROSA Desktop czy OpenMandriva

Artykuł zawiera trochę historii z dystrybucją Mandriva z lat 2011-2013, kiedy to powstała bardzo nowoczesna linuksowa dystrybucja ROSA Desktop oraz kontynuacja Mandrivy - dawnego Mandrake Linux - pod nową nazwą OpenMandriva. Na rok 2014 można powiedzieć, że wiodącą dystrybucją jest najnowocześniejszy i najbardziej przyjazny dla nowego i zaawansowanego użytkownika Linux ROSA Desktop wydawany pod patronatem międzynarodowej firmy ROSALabs, a także wydawany na jego bazie przez społeczność system Linuksowy OpenMandriva. Jako coraz bardziej od Mandrivy odległy fork od 2010 roku działa także Mageia i oczywiście osobna gałąź Mandrake'a od 2003 roku czyli PCLinuxOS (często skracane jako PCLOS)... ROSA Desktop wszystkie pozostałe forki, odnogi i gałęzie Mandriva-Mandrake'a oraz samą Mandrivę w jej ostatniej postaci Super Linuksa bije na głowę niezawodnością i systemem aktualizacji on-line do kolejnych wydań, których nie trzeba już jak dawniej instalować z płytek. 

Linux - ROSA Desktop Fresh i menadżer plików Dolphin

W kwestii następstwa, co jest kontynuacją dystrybucji Mandriva Linux od 2011 roku jest trochę nieporozumień, a wiele dyskusji internetowych jest dla osób polsko-języcznych niedostępna o ile nie znają kilku innych europejskich języków, jak francuski, włoski czy angielski. Aktualnie, od 2013 roku kontynuacja dystrybucji Mandriva Linux leży w rękach Stowarzyszenia OpenMandriva. Niektórzy użytkownicy dystrybucji Mageia pytają na forum MIB – Mandriva International Backport, dlaczego MIB nie wspiera użytkowników Mageia dodatkowymi i ulepszonymi pakietami oprogramowania. Administracja MIB uprzejmie odpowiada, że nie jest zainteresowana oraz, że zwyczajnie nie ma czasu na zajmowanie się forkiem, który ma coraz mniejszy związek z Mandrivą i ROSĄ. Dystrybucja ROSA posiada wersje na serwery, także odmiany dystrybucji pozwalające pracować w warunkach wymagania wysokiego stopnia bezpieczeństwa danych oraz klauzuli poufności i tajności dla firm i instytucji państwowych, które znane są jako CHROM, KOBALT, NIKIEL.

Obraz ISO z mirrora ROSA Lab do wypalenia na płytkę instalacyjną DVD pobierzesz tutaj:

http://mirror.rosalab.ru/rosa/rosa2012.1/iso/ROSA.Fresh.R3/

Dystrybucja ROSA Desktop zasadniczo nie jest forkiem Mandrivy (chociaż tak się czasem pisze), ale za to Mageia jest prywatnym forkiem czyli boczną gałęzią Mandrivy, powstałą na początku z kilku niezadowolonych deweloperów, którzy odpadli od firmy Mandriva już we wrześniu 2010 roku, gdyż nie podobały się im innowacje i wdrażanie nowych technologii oraz nowych rozwiązań, w tym bardzo elegancki i funkcjonalny pulpit KDE4, a także obniżka pensji z powodu zmian w polityce biznesowej francuskiej firmy. Firma ROSA Laboratory razem z Mandrivą aktywnie pracowała nad zbudowaniem jednej z najlepszych nowoczesnych linuksowych edycji Mandrivy z pulpitem KDE w czwartej wersji, a była to Mandriva 2011 Hydrogen. MIB wspierał użytkowników Mandriva 2010 włącznie z wersją Mandriva 2010.3, a także Mandrivą 2011 Hydrogen oraz jej naturalną kontynuację w postaci ROSA Desktop. 

Rusofobia przynosi Polsce straty

Rusofobia przynosi Polsce straty moralne i gospodarcze

Przerażające, z jaką ilością kłamstw i manipulacji mamy do czynienia w wiadomościach mediów polskich z faszystowskiej Ukrainy w roku 2014. Wystarczy włączyć w Polsce telewizor, żeby znaleźć się w centrum obrzydliwych kłamstw i manipulacji, prawdziwej matni, która jest fabrykowana w celu przekazania pożądanego w Polsce ale totalnie zakłamanego paranoidalną rusofobią obrazu ludobójczego konfliktu opinii publicznej na zachodzie. Chorował na rusofobię Napoleon, chorował Adolf Hitler. Najbardziej to nazista Adolf Hitler ciężko na rusofobię chorował i ciężko poległ od tej choroby, bo w historii wojownicza rusofobia to zawsze była niebezpiecznie śmiertelna choroba. Istnieje też fobia psychotyczna, w tym rusofobia paranoidalna i pieniacza! Każdy atak na Rosję to atak zająca na niedźwiedzia, i tylko w bajkach dla najgłupszych dzieci zając wygrywa. Rusofobia to choroba psychiczna o charakterze lękowym i suicydalnym, podobna do sytuacji, gdy osoba bojąc się jadącego tira atakuje go czołowo z główki albo prawym sierpowym. 

Wirus rusofobii niszczy Ukrainę i Polskę

W psychozie paranoidalnej lęk jest bardzo silny i związany z treścią urojeń oraz omamów. Można powiedzieć, że jest to fobia z urojeniami, tutaj rusofobia z urojeniami. Rusofobia czy inna ksenofobia w takiej postaci psychotycznej jest bardzo niebezpieczna, gdyż osoba fałszywie oskarżająca innych o rzekome zagrożenie, terroryzm czy zażydzenie może dopuścić się przeciw ludziom o odmiennej narodowości czynów przestępczych o szkodliwym charakterze, takich jak publiczne znieważanie, wszczynanie awantur w miejscach pamięci, palenie ośrodków przyjaźni polsko-rosyjskiej czy cerkwi prawosławnych, fikcyjne i irracjonalne oskarżenia przed sądami i organami międzynarodowymi, jakoby Rosja czy Rosjanie szkodzili pacjentowi, krępowali go w jakiś sposób lub byli społecznym lub militarnym zagrożeniem. W istocie to psychotycznie fobiczny pacjent jest społecznie szkodliwy dla mniejszości narodowościowej, religijnej czy rasowej. Chory rusofob wypowiada rozmaite urojenia prześladowcze o strasznej treści i ksobnym charakterze. Urojenia takie, na temat Rosjan czy prawosławia, mogą się wydać prawdopodobne, ponieważ osoba chora psychicznie bardzo chce uwiarygodnić swoje chorobliwe urojenia i omamy wytworzone na podłożu lękowym. 

Polityczne i medialne nagonki na inne państwo, na cały jakiś naród, to zwykle objaw psychozy natężonej aż do paranoicznego pieniactwa. Pieniactwo zamieniało się w polskiej historii w pieniaczy obłęd i pieniaczą agresję, a polscy najemnicy ruszali w boje na Rosję, podbijać Moskwę. Wracali w trumnach lub szczątkowo w kawałkach, ginęli tysiącami za swoją psychotyczną rusofobiczną chorobę psychiczną, podobnie jak pieniacze napoleońscy czy kato-hitlerowscy. Wszystkich, którzy podsycają ten katolicki morderczy obłęd przeciwko Rosji, Rosjanom i Putinowi powinni się z rusofobii i psychoz lękowo-pieniaczych leczyć w odpowiednich zakładach psychiatrycznych, a nie z pieniaczym obłędem szturmować Kreml z szabelkami jak onegdaj w porywie tej polskiej choroby umysłowej, robiono. Judzenie Polski i Polaków przeciwko Rosji i Rosjanom oraz prawosławiu przez żądny imperialistycznych podbojów kler katolicki rzymski i rozmaitych imperialistów dawało Polsce zawsze opłakane skutki. A napady rusofobicznego szału Polsce przynosiły jeno tysiące trupów i skalanie zbrodnią na Słowiańskich Braciach, a także ogromne straty gospodarcze i nędzę milionów obywateli. 

Aikido - tajemna sztuka walki

Aikido - tajemna japońska sztuka walki 

Aikido - japońska 合気道 aikidō, w dawnym, znacznie lepszym zapisie słowa Ki: 合氣道) – to japońska sztuka walki wręcz, obrony i ataku, skodyfikowana i rozwijana do perfekcji przez Morihei Ueshibę Sensei pod koniec dziewiętnastego i na początku dwudziestego wieku. Mistrz Morihei Ueshiba oparł rzuty i dźwignie aikido na starodawnym i legendarnym nurcie aikijutsu, a pracę nóg i sztukę posługiwania się bokkenem na tradycyjnej szermierce kenjutsu. Sztukę posługiwania się jō i koordynację ruchów na podstawie jōdō ze szkoły yagu-ryū, gdzie był niekwestionowanym mistrzem sztuki yari-jutsu - władania włócznią i lancą. Jak żadna inna sztuka walki, aikido kładzie nacisk na moralny i psychologiczny wymiar działań oraz na odpowiedzialność za zdrowie i życie drugiego człowieka w całym procesie treningu i walki. 

O'Sensei Morihei Ueshiba - Mistrz aikido i aiki-jutsu

Techniki podstawowe aikido składają się głównie z rzutów, dźwigni, szczególnie z dźwigni na małe stawy: nadgarstki i łokcie oraz uników i padów (ukemi). Oprócz walki wręcz, aikido zawiera bojowe elementy walki bronią, w celach ćwiczebnych używane są jō (kij), bokken (miecz drewniany), tantō (nóż ćwiczebny drewniany).  W najbardziej rozbudowanych systemach aikido, podobnie jak w starym aiki-jutsu, wyróżnia się ponad dwa tysiące technik lub kombinacji technicznych. Aikido współczesne składa się z kilkunastu szkół i nurtów, o mniej lub bardziej praktycznym nastawieniu, chociaż aikido Mistrza Morihei Ueshiba było sztuką bardzo bojową i praktyczną. Sztuka walki przerodziła się obecnie w szeroko rozumianą działalność rekreacyjno-zdrowotną, o jednej z najbardziej kwestionowanych – spośród wszystkich sztuk walki – przydatności do samoobrony, co jest wielką szkodą dla prawdziwej sztuki walki. Przedmiotem częstych dyskusji jest skuteczność rekreacyjnych technik aikido w przypadku rzeczywistej walki. 

Koreańską sztuką walki, wykazującą podobieństwo do aikido w technikach dźwigni i rzutów, jest hapkido, które także powstało w inspiracji japońskimi legendarnymi technikami aiki-jutsu, w tym daito-ju-jutsu. Elementy technik aikido wykorzystuje w swoich filmach aktor Steven Seagal. Źródłosłów słowa "aikidō" to połączenie trzech niezależnych sylabicznych pojęć:

ai (jap. 合) – połączenie, zjednoczenie, harmonia, zgodność;

ki (jap. 気) – duch, energia (od chińskiego qi), moc duchowa, energia życia, witalność; chińskie: qi (chi); 

dō (jap. 道) – droga, metoda, sposób, nauczanie, ścieżka duchowa; chińskie: dao (tao); 

Aikido składa się z szerokiego zakresu technik, opierających się na zasadzie ruchu i energii, by zmienić kierunek lub zneutralizować atak oraz kontrolować atakującego. Wiele technik opiera się na ruchu kołowym lub po łuku. Istnieje opinia, że aikido jest szczególnie dobrze dostosowane do sytuacji z wieloma atakującymi. Na najwyższym poziomie aikido może być zastosowane do obrony bez powodowania poważnych obrażeń u atakującego lub broniącego się. Jeżeli techniki są wykonywane poprawnie, wzrost ani siła nie mają wpływu na ich efektywność. Wielu dawnych ekspertów uważa, że techniki aikido powinny być poprzedzone mistrzowskim opanowaniem podstaw ju-jutsu, gdyż idealne wykonywanie technik typu aiki-jutsu przynależało do najwyższego poziomu technicznego chociażby w szkołach daiti-aiki-jutsu. 

Rosyjska technika komputerowa i linux

2014 - Rosyjscy wojskowi otrzymują tablety z ojczystym systemem operacyjnym 

Rosyjscy wojskowi jeszcze w 2014 roku otrzymają najnowocześniejszy tablet z ojczystym systemem operacyjnym - ogłoszono w Rosji w lipcu 2014 roku. Urządzenie może pracować pod wodą, jest odporne na pył i może funkcjonować przy temperaturze do 55 °C. „Rupad”, jak go nazywają twórcy, został opracowany przez specjalistów Naukowo-Badawczego Instytutu Gospodarki Informatyki i Systemów Sterowania. Tablet istnieje w dwóch wersjach: standardowej i specjalnej, stworzonej wyłącznie dla Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej. Obecnie na rynku ponad 90 % produkcji przypada na sprzęt zagranicznych firm. Odnosi się to zarówno do produktów końcowych, jak i części zamiennych. W związku z tym tablet stworzony w instytucie jest przykładem tego, jak można rozwiązać problem, związany z importem, mówi oficjalny przedstawiciel Połączonej Korporacji Budowy Sprzętu Leonid Hozin: - Ten nowy produkt jest w pełni rosyjski. Zarówno wewnętrzna część urządzenia, jak i jego forma, czyli całe oprogramowanie i sprzęt zostały opracowane instytut, który jest częścią połączonej korporacji. 

Rosyjski wojskowy superkomputer

Dwa lata wcześniej, w 2012 roku została podjęta próba zaprezentowania krajowego systemu operacyjnego. Obecny tablet został stworzony na podstawie tych opracowań, ale uzupełniono i poprawiono OS czyli system operacyjny. Dodatkowo zewnętrzną powłoką dla tego systemu jest tablet. Pierwsza opcja - cywilna, druga - w obudowie odpornej na uderzenia, przeznaczona jest dla rosyjskich sił zbrojnych i innych resortów siłowych. Na obu tabletach zainstalowano zabezpieczające oprogramowanie, tak aby wykluczyć możliwość jakiegokolwiek wycieku informacji, czy zakładek ustawień. Nowy tablet wyposażony jest nie tylko w krajowy system operacyjny, ale również w specjalny przycisk, który pozwala w każdej chwili fizycznie odłączyć moduły, zdolne do przekazywania informacji - głośnik, mikrofon, kamerę, GPS. Urządzenie wyposażone jest w dwurdzeniowy procesor, posiada również nawigację i nowoczesne systemy łączności, takie jak 3G, Bluetooth, Wi-Fi, GSM. 

Wszystkie resorty siłowe, które pracują z tajnymi i poufnymi informacjami, są zainteresowane tabletami, zaznacza Leonid Hozin: - Są to wojskowi, przedstawiciele struktur korporacyjnych, urzędnicy państwowi. Czyli ci, którzy pracują z informacjami niejawnymi, którzy po służbie powinni wynieść te informacje poza swoje biuro i mieć możliwość pracy z nimi w podróży służbowej lub w warunkach polowych. Jest bezpieczny internet, w pełni chronione kanały łączności, system kryptografii. Wszystkie wychodzące z tabletu informacje są szyfrowane, a w odbierającym urządzeniu są rozszyfrowywane. Jeśli mówimy o nowoczesnej armii, to bez komputera typu tablet wyobrażenie współczesnego żołnierza jest trudne. Zwłaszcza, jeśli chodzi o pracę z danymi kartograficznymi, ponieważ zwykłe środki łączności nie rozwiążą tego problemu. Tak więc opracowanie specjalistów instytutu ma dobre perspektywy. Szczególnie biorąc pod uwagę brak na rosyjskim rynku podobnych krajowych urządzeń. Na początek, z końcem czerwca 2014 roku wypuszczono próbną partię tabletów - około 100 sztuk. Zostały one już przekazane do testów przez wiele resortów, w tym MSW, FSB, Ministerstwo Obrony. 

Mandrake Linux - Historia dystrybucji

MANDRAKE LINUX – HISTORIA CHWAŁY MDK

Mandrake Linux to dystrybucja stworzona w 1998 roku jako fork amerykańskiej dystrybucji Red Hat przez wybitnego programistę Gaël Duval'a. Pierwsze stabilne wydanie ukazało się 23 lipca 1998 roku. Początkowo był to jedynie zbiór pakietów na Red Hat Linux w wersji 5.1, który później usamodzielnił się i rozwinął w samodzielną dystrybucję, której przyświecała idea uczynienia Linuksa systemem przyjaznym dla początkujących użytkowników. Wprowadzono także pulpit KDE w wersji 1.0, którego brakło w dystrybucji Red Hat. Linux Mandrake lub później Mandrakelinux to dystrybucja Linuksa firmy MandrakeSoft, uznawana za łatwą w użytkowaniu nawet dla niezbyt doświadczonego użytkownika komputerów. Charakteryzuje się dbałością o graficzny interfejs użytkownika oraz obsługą dużej ilości modeli sprzętu popularnego w zastosowaniach biurowych. 

Mandrake Linux

Przez pewien czas swego istnienia w latach 2003-2005 firma Mandrakesoft balansowała na krawędzi bankructwa za sprawą z lekka chorego umysłowo na wyłączność do nazwy „Mandrake” autora komiksów, ale wyszła z tego w końcu obronną ręką, w czym duża zasługa modelu biznesowego, konsekwentnie opartego na lojalności wobec społeczności FLOSS. W lutym 2004 roku Mandrake Linux musiał jednak zmienić nazwę dystrybucji poprzez zmiany litery drugiego słowa nazwy na małą i usunięcie spacji lub myślnika tak, że nazwę trzeba było pisać łącznie, gdyż tak wedle oszołomów od komiksa „Mandrake The Magician” nie kojarzyła się z tytułem ich komercszajsowatego produktu. Komercyjni giganci z USA zainteresowani niszczeniem dystrybucji Linuksa za wszelką cenę wymusili także zmianę logo, rezygnację z domen dwuczęściowych typu „mandrake-linux” lub „linux-mandrake”, przerejestrowanie firmy pod nową nazwą w wielu krajach świata, w tym w USA i we Francji, gdzie były główne biura MandrakeSoft’u. Firma MandrakeSoft musiała pomylonym umysłowo koncernom amerykańskim płacić także koszta procesu prowadzonego we Francji, co wyniosło wówczas 70 tysięcy Euro w przeliczeniu 47 tysięcy Funtów brytyjskich. Francuski sędzia był tak głupi albo przekupiony, że nawet nie kojarzył co to jest Linux!

W dniu 24 stycznia 2005 roku, kiedy królowała jeszcze najświeższa edycja Mandrake Linux 10.1, poinformowano, że Mandrakesoft łączy się z brazylijską firmą Conectiva, a 7 kwietnia 2005 roku o zmianie nazwy z Mandrakesoft na Mandriva i zmianie nazwy dystrybucji z Mandrakelinux na Mandriva Linux. Zmiana nazwy wiązała się z procesem wytoczonym przez wydawcę marnej jakości komiksu „Mandrake the Magician”, który zarzucał dystrybutorowi naruszenie praw autorskich przez zapożyczenie nazwy i rzekomo „magiczne” skojarzenia graficzne. Mandrake w języku polskim bardziej jest znany jako mandragora, jedna z roślin uważanych za lecznicze oraz jako ziele miłosno-magiczne. Mandragora posiada działanie przeciwbólowe, uspokajające, używana jest jako środek nasenny oraz jako silny afrodyzjak! Mandragory czyli mandrake’a używano do sporządzania miłosnych napojów oraz w leczeniu z bezpłodności. 

Rei Ryoku - Duchowa Moc Zaświatów

Moc Duchowa - Moc Świata Dusz Zmarłych 

Nie jest łatwo pisać czy mówić o tym, co dla samej japońskiej tradycji jest tematem tabu, a wszystko co dotyczy zaświatów, śmierci i życia pozagrobowego oraz mocy od istot z tamtej strony jest pewnym silnym tabu, które młodsze pokolenie próbuje przełamać. 

Droga Bogów - Shinto - Rozwój Mocy Duchowej

Nazwę „Japonia”, Nihon, można przełożyć na język polski jako „Kraj Wschodzącego Słońca”. Innym popularnym i romantycznym określeniem jest „Kraj Kwitnącej Wiśni”. Sintoiści nazwali jednak swą ojczyznę „Krajem Tysiąca Bogów” i jest to miano niezwykle trafne. W tradycyjnej mitologii japońskiej aż roi się od kami, czyli bóstw; tutaj każdy człowiek, stworzenie, nawet przedmiot posiada wiecznotrwałą duszę, która nie zniknie wraz z ciałem po śmierci. Samo słowo sinto (lub shinto) znaczy tyle co „droga bóstw” - kami no michi (kami-no-miczi). Yomi - Kraina Ciemności czy Podziemia, to po prostu mroczne podziemie, wypełnione stęchłym nieżyciem, spokojnym istnieniem. Niektórym duszom zdarza się opuszczać to miejsce i nawiedzać żywych, najczęściej gdy mają jakieś sprawy do załatwienia „po tamtej stronie” – związane bądź z miłością i opieką, bądź z zemstą i pragnieniem sprawiedliwości. Włóczą się więc Obake, czyli dusze zmarłych, niektóre przypominające ludzi - te dobre, które do świata oświetlanego słońcem przygnane zostały przez pozytywne uczucia, inne nie za bardzo. Blade, okryte całunami sylwetki upiorów pozbawionych nóg, sunących nieśpiesznie nad powierzchnią ziemi, wędrują pośród żywych. Szukają ludzi, którzy skrzywdzili ich za życia, ale nie wahają się prześladować również tych przypadkiem napotkanych. To zresztą ponoć dość powszechne zjawisko, opowiadania o spotkaniach z duchami były w Japonii zawsze bardzo popularne.

W zależności od lokalnego mitu, jak również tłumaczenia, możemy mówić o Yomi 黄泉 or 黄泉の国 Żółtych Źródłach (Studniach), (chiń. Huángquán),  jako o Krainie Umarłych, Podziemnej Krainie Umarłych, Krainie Ciemności, Krainie Korzeni lub Głębokiej Krainie. Opis Yomi w Kojiki może odzwierciedlać wczesne japońskie praktyki chowania zmarłych w grobowcach, których wejście pieczętowane jest przy pomocy wielkiego głazu - tak, jak uczynił to Izanagi, by uciec przed obławą Izanami. Miejsce to, fizycznie, jest utożsamiane z jaskinią na wybrzeżu Shimane. W niektórych manuskryptach japońskich o Krainie Umarłych pisze się jako o Ne no Kuni (Kraina za Morzem). Yanagita Kunio w „Teihon Yanagita Kunio shu” rozważa wariant, w którym wizja Japońskiej mitologicznej Krainy Umarłych jest kombinacją dwóch koncepcji, pochodzących z różnych źródeł. Yanagita Kunio wysnuwa teorię, w której Ne no Kuni ma swe korzenie we wschodniej Azji, gdzie było określeniem używanym w odniesieniu do Japonii. Dopiero z czasem Ne no Kuni zaczęto utożsamiać z Yomi no Kuni, za sprawą wierzeń ludów z północnej Azji. 

Wielka Bogini Himawanti

Wielka Bogini Himawanti - Boska Macierz i Królowa Niebios 

Wielka Bogini, Matka Ziemia, Królowa Niebios, Wielka Macierz, Bogini Matka – to w wierzeniach wielu kultur główne lub jedno z główniejszych bóstw w metafizycznym panteonie. Bogini utożsamiana często z Ziemią lub stanowiąca jej patronkę, w wielu kulturach będąca równocześnie królową niebios lub nieskończonością - wówczas do jej atrybutów dochodziła jeszcze uroda, piękno. Zazwyczaj dawczyni wszelkiego życia, uosabiająca płodność i macierzyństwo. Często uznawana również za matkę bogów i bogiń, aniołów czy bóstw. Wielka Bogini to Bogurodzica Dziewica dawnych słowiańskich wierzeń. 

Gayatri Maa - Adi Śakti - Bogini Pieśni, grecka Gaia, Gaja

Boginię Matkę-Ziemię (sanskr. Prithivi) uważano za niezmienne źródło wszelkich form życia, dające życie i odbierające je z powrotem. Odnoszono się do niej ze czcią, ale też z bojaźnią. Początkowo nie wiązano jej sił rozrodczych z płcią. Później, według mitologii, urodziła Ojca Niebios (Sanskr. Dyaus) i została jego żoną. Para ta dała życie ogromnej liczbie innych bogów i bogiń. Za najstarszy potwierdzony archeologicznie wizerunek Bogini Matki została uznana figurka znaleziona w Berekhat Ram w Izraelu, wyrzeźbiona w czerwonym tufie (rodzaju marmuru); archeolodzy datują ją na okres między 800 a 230 tysięcy lat temu. Wygląda na to, że w tamtejszym regionie powinno się najbardziej czcić Wielką Boginię Matkę Stworzenia. 

Aditi –  w sanskrycie: अदिति "nieskończona", "nieograniczona" - to w Rygwedzie matka bogów (devamatar), pramatka, prarodzicielka, w mitologii indyjskiej nieskończoność, pierwotna przestrzeń kosmologiczna, niebo bez granic. Aditi jest duchem wszystkich dwunastu znaków zodiaku, jako kosmiczna Wielka Matka, Niebiańska Matka. W kanonicznych pismach wedyjskich zwana też "podporą nieba, utrzymującą ziemię, władczynią świata". W Bryhadairanjaka Upaniszadzie (1.2.5) określenie dla oznaczenia bytu absolutnego, Wielkiej Bogini, Macierzy Świata. W Rygwedzie wspominana z imienia ponad 80 razy. W Rygwedzie Aditi jest jedną z najważniejszych postaci, matką bogów zwanych od jej imienia Aditjami (Adityas). Aditi jest boginią Wolności, Doskonałości, Bezpieczeństwa i Ochrony, Wieczności i Nieskończoności, Ekspansji, Tworzenia i Mocy, pierwowzorem dla idei Śakti! 

Bogini – to personifikacja Absolutu lub różnych jego aspektów w formie żeńskiej postaci antropomorficznej. W zależności od danej kultury, boginie były pojmowane jako byty niezależne, wszechogarniające, określane przez religioznawców jako Bogini Matka, Wielka Bogini, Matka Bogów, lub też jako jedno z wielu bóstw o określonych funkcjach i atrybutach w systemach politeistycznych. Kult Bogini istniał już w neolicie, lecz jest również obecnie silny zwłaszcza w hinduizmie, gdzie jest ona czczona pod wieloma postaciami i imionami. Występuje tam ona zarówno w postaci Wielkiej Matki (Kali, Durga), w formach bóstw występujących w starożytnych mitach (np. Lakszmi lub Parwati), jak i w postaci pierwotnych wiejskich bóstw ochronnych jak przykładowo Manasa. Wszyscy główni wedyjscy bogowie prastarych aryjskich tradycji w Indii pochodzą od Aditi - Bogini Pramatki, która jest ich rodzicielką. Rygweda opisuje zatem dzieje Aditya - Synów Aditi - Dewów, Synów Bogini Aditi. 

Duchowość i rozwój duchowy

Jaka jest różnica pomiędzy religijnością a duchowością?

Stara przypowieść uczy, że kiedy obudzisz się ze Snu, znów staniesz się Brahmanem i odzyskasz swoją boskość, w czym pomocne jest kultywowanie duchowości, rozwoju duchowego, na Wschodzie kojarzonego głównie z jogą i medytacją. Zanim przestudiujemy zagadnienie tego co wspólne i tego co różne pomiędzy religijnością a duchowością, musimy zdefiniować dwa ważne pojęcia. Religię można zdefiniować jako „wiarę w Boga lub/i bóstwa, którego czy które się wielbi, zazwyczaj w określony sposób i poprzez rytuały” albo „jakikolwiek system wierzeń, uwielbienia, itp., związany często z systemem etycznym.” Duchowość można by zdefiniować jako „cechę lub fakt bycia duchowym, niematerialnym” lub „przeważnie charakter duchowy ukazany w nauczaniu, życiu, itp.; skłonność lub postawa duchowa.” Krótko mówiąc, religia jest pewnym systemem przekonań i rytuałów, które mają pomóc człowiekowi osiągnąć właściwą relację z Bogiem, a duchowość jest skupieniem się na rzeczach duchowych i świecie duchowości zamiast na rzeczach materialnych czy doczesnych. Duchowość jest niejako wyższą i bardziej subtelną formą religijności wynikającą z poszukiwania prawdy oraz realnego kontaktu z bóstwami czy z Bogiem Absolutem, Brahmanem - celem duchowości jogi. 

Duchowość - rozwój duchowy przemienia ludzi w Anioły Boże

Najpowszechniejsze nieporozumienie związane z religią jest takie, że jakaś religia, jak chrześcijaństwo miałaby być ostateczną czy najwyższą religią a przecież podobnie myśli islam, judaizm czy buddyzm. Smutne jest to, że wielu z tych, którzy wywodzą się z kręgów chrześcijańskich, praktykuje chrześcijaństwo jako ostateczną opcję religijną, podczas gdy jest to tylko jedna z wielu możliwości uprawiania życia religijnego, jedna z wielu możliwości przybliżania się do boskości, do bóstw i Boga Absolutu. Dla zdecydowanej większości wyznawców chrześcijaństwo jest niczym więcej aniżeli zestawem zasad i rytuałów, które osoba musi przestrzegać, aby dostać się po śmierci do nieba, jednak nie wiedzą, że wszystkie inne religie także oferują podobne zestawy w swoim menu. Takie jest to jedynie prawdziwe chrześcijaństwo. Prawdziwa religia nie jest religianctwem; jest raczej właściwą relacją z Bogiem, poprzez przyjęcie pewnego stylu życia nauczanego przez religiodawcę, proroka, awatara czy mesjasza danej wiary. Chrześcijaństwo ma pewne „rytuały”, których się przestrzega (np. chrzest i wieczerzę Pańską), chrześcijaństwo ma „zasady”, które należy przestrzegać (np. nie zabijaj, kochaj drugiego człowieka itp.), a te zasady i rytuały są podstawą owego chrześcijaństwa. Owe zasady i rytuały w chrześcijaństwie prowadzą zbawienia. Wszystkie inne religie także mają takie swoje podstawowe środki pozwalające przyjąć wiarę, przybliżać się do życia duchowego, a w końcu do zbawienia, wyzwolenia, urzeczywistnienia duszy. 

Joga - AtmaKriya - Dobry sposób życia

Joga - AtmaKriya - to dobry sposób na życie 

Wielu ludziom joga, w tym krija joga, kojarzy się z dziwnymi i ekstremalnie trudnymi ćwiczeniami fizycznymi lub ascetyczno-duchowymi. Wielu ludzi joga kojarzy się z wyrzeczeniami i umartwieniami, ale mało komu przychodzi do głowy, że ostatecznym celem jogi jest odniesienie sukcesu na duchowej ścieżce. Siddhi, owoc, to także sukces, powodzenie, a pomyślna praktyka jogi, pomyślna sadhana to taka, która przynosi owoce. Oczywiście, wiele osób zauważyło, że dzięki praktykom jogi (mantrom, mudrom, ćwiczeniom oddechowym, medytacjom, asanom) poprawia się zdrowie i ogólna sprawność organizmu. Jednak większość z ćwiczących jogę na Zachodzie w tym w Polsce nie dopuszcza do zaistnienia w ich życiu realnych zmian, które wynikają z metod stosowanych przez jogę. Celem jogi jest rozwój duchowy i urzeczywistnienie boskości, dewaizacja, czyli wyzwolenie ducha. Urzeczywistnienie boskości (daiwam), to nie ucieczka od życia i nie zniszczenie ciała w celu wyzwolenia ducha, chociaż część treningu jogi wymaga kondycji i może być trudniejsza. Każdy ze zdrowych systemów jogi naucza, że duch zostaje wyzwolony, gdy nie musi podlegać już cielesnym i społecznym uwarunkowaniom, przymusowi przyrody. Wyzwolenie duchowe, wyzwolenie duszy (atmana) z więzów materialnych, polega na uświadomieniu i zaakceptowaniu, że to duch (atman) ma całkowitą władzę nad ciałem, oraz nad warunkami życia materialnego i społecznego. 

Joga - AtmaKrija - Laja Joga

Pierwszym krokiem wstąpienia na jogiczną drogę jest powstanie wewnętrznej potrzeby zmian w sobie, wynikającej z niezadowolenia z funkcjonowania JAŹNI, DUSZY, ATMANA. Współczesna psychologia ma dużo różnych psychotreningów i porad na temat, jak powinien zachować się człowiek w różnych sytuacjach swojego życia. To wszystko i Twoje dążenia, by coś w sobie zmienić i różnego rodzaju techniki psychologicznego zachowania - mówiąc indyjskim językiem można nazwać zaczątkiem do ścieżki jogi. Każdy spotykał w swoim życiu sytuacje, w jakich nie wie co zrobić, czy dobrze postępuje i wtedy przychodziły myśli o możliwości zmiany czegoś w sobie, a rzadziej stosunku do tego, co dzieje się. Najprostszy sposób, jaki proponuje Ci otoczenie, to pójść do kościoła i oddać się zewnętrznej i wewnętrznej ciszy. To jest prosta droga, ale na dłuższą metę dla poważnie poszukujących dusz okazuje się bardzo zawodna, zwodnicza i nieskuteczna, chociażby z braku kierownictwa duchowego. Jednakże na wschodzie, konkretnie w Indiach i Himalajach, powstała stopniowa, bardzo szczegółowo opracowana forma jogi klasycznej. Zrozumiawszy bezsensowność poszukiwania sensu w samym sobie czy jakimś kościele, człowiek zaczyna szukać nauczyciela, autorytetu, mistrza duchowego, guru. I spotkawszy takiego, a mówimy teraz o klasycznej jodze hinduskiej, przechodzimy na prawdziwy podstawowy stopień rozwoju duchowego. Warto pamiętać, że stopnie wtajemniczenia nie mają końca, a po opanowaniu jednego stopnia otwarte zostają drzwi do kolejnego.